πταρμική
Ancient Greek
Etymology
Feminine form of πταρμικός (ptarmikós, “causing sneezing”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ptar.mi.kɛ̌ː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ptar.miˈke̝/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ptar.miˈci/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ptar.miˈci/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ptar.miˈci/
Noun
πτᾰρμῐκή • (ptărmĭkḗ) f (genitive πτᾰρμῐκῆς); first declension
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ πτᾰρμῐκή hē ptărmĭkḗ |
τὼ πτᾰρμῐκᾱ́ tṑ ptărmĭkā́ |
αἱ πτᾰρμῐκαί hai ptărmĭkaí | ||||||||||
| Genitive | τῆς πτᾰρμῐκῆς tês ptărmĭkês |
τοῖν πτᾰρμῐκαῖν toîn ptărmĭkaîn |
τῶν πτᾰρμῐκῶν tôn ptărmĭkôn | ||||||||||
| Dative | τῇ πτᾰρμῐκῇ tēî ptărmĭkēî |
τοῖν πτᾰρμῐκαῖν toîn ptărmĭkaîn |
ταῖς πτᾰρμῐκαῖς taîs ptărmĭkaîs | ||||||||||
| Accusative | τὴν πτᾰρμῐκήν tḕn ptărmĭkḗn |
τὼ πτᾰρμῐκᾱ́ tṑ ptărmĭkā́ |
τᾱ̀ς πτᾰρμῐκᾱ́ς tā̀s ptărmĭkā́s | ||||||||||
| Vocative | πτᾰρμῐκή ptărmĭkḗ |
πτᾰρμῐκᾱ́ ptărmĭkā́ |
πτᾰρμῐκαί ptărmĭkaí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- → Latin: ptarmica
References
- “πταρμική”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- πταρμική in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette