πτελέϊνος

Ancient Greek

Etymology

From πτελέα (pteléa, “wych elm”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pte.lé.i.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pteˈle.i.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pteˈle.i.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pteˈle.i.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pteˈle.i.nos/

Adjective

πτελέϊνος • (pteléïnos) m (feminine πτελεΐνη, neuter πτελέϊνον); first/second declension

of elm

Inflection

First and second declension of πτελέϊνος; πτελεΐνη; πτελέϊνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πτελέϊνος pteléïnos	πτελεΐνη pteleḯnē	πτελέϊνον pteléïnon	πτελεΐνω pteleḯnō	πτελεΐνᾱ pteleḯnā	πτελεΐνω pteleḯnō	πτελέϊνοι pteléïnoi	πτελέϊναι pteléïnai	πτελέϊνᾰ pteléïnă
Genitive	πτελεΐνου pteleḯnou	πτελεΐνης pteleḯnēs	πτελεΐνου pteleḯnou	πτελεΐνοιν pteleḯnoin	πτελεΐναιν pteleḯnain	πτελεΐνοιν pteleḯnoin	πτελεΐνων pteleḯnōn	πτελεΐνων pteleḯnōn	πτελεΐνων pteleḯnōn
Dative	πτελεΐνῳ pteleḯnōi	πτελεΐνῃ pteleḯnēi	πτελεΐνῳ pteleḯnōi	πτελεΐνοιν pteleḯnoin	πτελεΐναιν pteleḯnain	πτελεΐνοιν pteleḯnoin	πτελεΐνοις pteleḯnois	πτελεΐναις pteleḯnais	πτελεΐνοις pteleḯnois
Accusative	πτελέϊνον pteléïnon	πτελεΐνην pteleḯnēn	πτελέϊνον pteléïnon	πτελεΐνω pteleḯnō	πτελεΐνᾱ pteleḯnā	πτελεΐνω pteleḯnō	πτελεΐνους pteleḯnous	πτελεΐνᾱς pteleḯnās	πτελέϊνᾰ pteléïnă
Vocative	πτελέϊνε pteléïne	πτελεΐνη pteleḯnē	πτελέϊνον pteléïnon	πτελεΐνω pteleḯnō	πτελεΐνᾱ pteleḯnā	πτελεΐνω pteleḯnō	πτελέϊνοι pteléïnoi	πτελέϊναι pteléïnai	πτελέϊνᾰ pteléïnă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πτελεΐνως pteleḯnōs			πτελεϊνότερος pteleïnóteros			πτελεϊνότᾰτος pteleïnótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Further reading