πυροδοτώ

Greek

Etymology

From πυρο- (pyro-) +‎ -δοτώ (-dotó).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /pi.ɾo.ðoˈto/
  • Hyphenation: πυ‧ρο‧δο‧τώ

Verb

πυροδοτώ • (pyrodotó) (past πυροδότησα, passive πυροδοτούμαι) (transitive)

  1. to fire, pull the trigger
  2. to detonate, to set off, to touch off (to cause to explode)
  3. (figuratively) to initiate, to set off, to touch off, to trigger

Conjugation

πυροδοτώ, πυροδοτούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg πυροδοτήσω πυροδοτούμαι πυροδοτηθώ
2 sg πυροδοτείς πυροδοτήσεις πυροδοτείσαι πυροδοτηθείς
3 sg πυροδοτεί πυροδοτήσει πυροδοτείται πυροδοτηθεί
1 pl πυροδοτούμε πυροδοτήσουμε, [-ομε] πυροδοτούμαστε πυροδοτηθούμε
2 pl πυροδοτείτε πυροδοτήσετε πυροδοτείστε πυροδοτηθείτε
3 pl πυροδοτούν(ε) πυροδοτήσουν(ε) πυροδοτούνται πυροδοτηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg πυροδοτούσα πυροδότησα [πυροδοτούμουν(α)] πυροδοτήθηκα
2 sg πυροδοτούσες πυροδότησες [πυροδοτούσουν(α)] πυροδοτήθηκες
3 sg πυροδοτούσε πυροδότησε πυροδοτούνταν, {πυροδοτείτο} πυροδοτήθηκε
1 pl πυροδοτούσαμε πυροδοτήσαμε πυροδοτούμασταν, (‑ούμαστε) πυροδοτηθήκαμε
2 pl πυροδοτούσατε πυροδοτήσατε [πυροδοτούσασταν, (‑ούσαστε)] πυροδοτηθήκατε
3 pl πυροδοτούσαν(ε) πυροδότησαν, πυροδοτήσαν(ε) πυροδοτούνταν, {πυροδοτούντο} πυροδοτήθηκαν, πυροδοτηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα πυροδοτήσω ➤ θα πυροδοτούμαι ➤ θα πυροδοτηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα πυροδοτείς, … θα πυροδοτήσεις, … θα πυροδοτείσαι, … θα πυροδοτηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … πυροδοτήσει
  έχω, έχεις, … πυροδοτημένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … πυροδοτηθεί
  είμαι, είσαι, … πυροδοτημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … πυροδοτήσει
  είχα, είχες, … πυροδοτημένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … πυροδοτηθεί
  ήμουν, ήσουν, … πυροδοτημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … πυροδοτήσει
  θα έχω, θα έχεις, … πυροδοτημένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … πυροδοτηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … πυροδοτημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — πυροδότησε — πυροδοτήσου
2 pl πυροδοτείτε πυροδοτήστε πυροδοτείστε πυροδοτηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ πυροδοτώντας ➤ πυροδοτούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας πυροδοτήσει ➤ πυροδοτημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ πυροδοτήσει πυροδοτηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

  • πυροδότηση f (pyrodótisi)
  • πυροδοτικός (pyrodotikós)

See also

References

  1. ^ πυροδοτώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.