σέσελις

Ancient Greek

Etymology

According to Pedanius Dioscorides, from Egyptian

Pronunciation

 

Noun

σέσελῐς • (séselĭs) f (genitive σεσέλεως); third declension

  1. hartwort (Tordylium officinale)
  2. other kinds of hartwort

Inflection

Third declension of ἡ σέσελῐς; τῆς σεσέλεως (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ σέσελῐς
hē séselĭs 		τὼ σεσέλει
tṑ sesélei 		αἱ σεσέλεις
hai seséleis
Genitive τῆς σεσέλεως
tês seséleōs 		τοῖν σεσελέοιν
toîn seseléoin 		τῶν σεσέλεων
tôn seséleōn
Dative τῇ σεσέλει
tēî sesélei 		τοῖν σεσελέοιν
toîn seseléoin 		ταῖς σεσέλεσῐ / σεσέλεσῐν
taîs sesélesĭ(n)
Accusative τὴν σέσελῐν
tḕn séselĭn 		τὼ σεσέλει
tṑ sesélei 		τᾱ̀ς σεσέλεις
tā̀s seséleis
Vocative σέσελῐ
séselĭ 		σεσέλει
sesélei 		σεσέλεις
seséleis
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

  • → Latin: seselis

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.