σείσων

Ancient Greek

Etymology

From σείω (seíō, “to shake”).

Pronunciation

 

Noun

σείσων • (seísōn) m (genitive σείσονος); third declension

  1. earthen vessel in which beans where shaken while being roasted

Inflection

Third declension of ὁ σείσων; τοῦ σείσονος (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ σείσων
ho seísōn 		τὼ σείσονε
tṑ seísone 		οἱ σείσονες
hoi seísones
Genitive τοῦ σείσονος
toû seísonos 		τοῖν σεισόνοιν
toîn seisónoin 		τῶν σεισόνων
tôn seisónōn
Dative τῷ σείσονῐ
tōî seísonĭ 		τοῖν σεισόνοιν
toîn seisónoin 		τοῖς σείσοσῐ / σείσοσῐν
toîs seísosĭ(n)
Accusative τὸν σείσονᾰ
tòn seísonă 		τὼ σείσονε
tṑ seísone 		τοὺς σείσονᾰς
toùs seísonăs
Vocative σεῖσον
seîson 		σείσονε
seísone 		σείσονες
seísones
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

  • → Translingual: Seison

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.