σειρέω

Ancient Greek

Etymology

From the same root of Σείριος (Seírios, “Sirius”) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

σειρέω • (seiréō)

  1. to desiccate, dry

Conjugation

   Present: σειρέω (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σειρέω σειρέεις σειρέει σειρέετον σειρέετον σειρέομεν σειρέετε σειρέουσῐ(ν)
subjunctive σειρέω σειρέῃς σειρέῃ σειρέητον σειρέητον σειρέωμεν σειρέητε σειρέωσῐ(ν)
optative σειρέοιμῐ σειρέοις σειρέοι σειρέοιτον σειρεοίτην σειρέοιμεν σειρέοιτε σειρέοιεν
imperative   σείρεε σειρεέτω σειρέετον σειρεέτων   σειρέετε σειρεόντων
active
infinitive σειρέειν
participle m σειρέων
f σειρέουσᾰ
n σειρέον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: σειρῶ (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σειρῶ σειρεῖς σειρεῖ σειρεῖτον σειρεῖτον σειροῦμεν σειρεῖτε σειροῦσῐ(ν)
subjunctive σειρῶ σειρῇς σειρῇ σειρῆτον σειρῆτον σειρῶμεν σειρῆτε σειρῶσῐ(ν)
optative σειροίην / σειροῖμῐ σειροίης / σειροῖς σειροίη / σειροῖ σειροῖτον / σειροίητον σειροίτην / σειροιήτην σειροῖμεν / σειροίημεν σειροῖτε / σειροίητε σειροῖεν / σειροίησᾰν
imperative   σείρει σειρείτω σειρεῖτον σειρείτων   σειρεῖτε σειρούντων
active
infinitive σειρεῖν
participle m σειρῶν
f σειροῦσᾰ
n σειροῦν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.