σεράφ

Ancient Greek

Borrowed from Biblical Hebrew שָׂרָף (śārāp̄, “burning one”), back-formed from σεραφείμ (serapheím) by analogy with Biblical Hebrew שְׂרָפִים (śərāp̄îm).

σεράφ • (seráph) n or m (genitive σεράφ); irregular declension

(Koine) seraph
Coordinate term: χερούβ (kheroúb)
- Old Testament, Isaiah 6:2
- Old Testament, Isaiah 6:6

Irregular declension of τὸ σεράφ; τοῦ σεράφ (Koine)

Case / #	Singular	Plural
Nominative	τὸ σεράφ tò seráph	τᾰ̀ σεραφείν / σεραφείμ / σεραφίν / σεραφίμ tằ serapheín / serapheím / seraphín / seraphím
Genitive	τοῦ σεράφ toû seráph	τῶν σεραφείν / σεραφείμ / σεραφίν / σεραφίμ tôn serapheín / serapheím / seraphín / seraphím
Dative	τῷ σεράφ tōî seráph	τοῖς σεραφείν / σεραφείμ / σεραφίν / σεραφίμ toîs serapheín / serapheím / seraphín / seraphím
Accusative	τὸ σεράφ tò seráph	τᾰ̀ σεραφείν / σεραφείμ / σεραφίν / σεραφίμ tằ serapheín / serapheím / seraphín / seraphím
Vocative	σεράφ seráph	σεραφείν / σεραφείμ / σεραφίν / σεραφίμ serapheín / serapheím / seraphín / seraphím

Irregular declension of ὁ σεράφ; τοῦ σεράφ (Koine)

Case / #	Singular	Plural
Nominative	ὁ σεράφ ho seráph	οἱ σεραφείν / σεραφείμ / σεραφίν / σεραφίμ hoi serapheín / serapheím / seraphín / seraphím
Genitive	τοῦ σεράφ toû seráph	τῶν σεραφείν / σεραφείμ / σεραφίν / σεραφίμ tôn serapheín / serapheím / seraphín / seraphím
Dative	τῷ σεράφ tōî seráph	τοῖς σεραφείν / σεραφείμ / σεραφίν / σεραφίμ toîs serapheín / serapheím / seraphín / seraphím
Accusative	τὸν σεράφ tòn seráph	τοὺς σεραφείν / σεραφείμ / σεραφίν / σεραφίμ toùs serapheín / serapheím / seraphín / seraphím
Vocative	σεράφ seráph	σεραφείν / σεραφείμ / σεραφίν / σεραφίμ serapheín / serapheím / seraphín / seraphím

Greek: σεραφείμ (serafeím), σεραφίμ (serafím)
→ Latin: seraph, seraphīm, seraphīn
→ Old Church Slavonic: серафимъ (serafimŭ)
- → Old East Slavic: серафимъ (serafimŭ)
  - Russian: серафим (serafim)
  - Ukrainian: серафим (serafym)
- → Romanian: serafim