σιωπηρός
Greek
Adjective
σιωπηρός • (siopirós) m (feminine σιωπηρή, neuter σιωπηρό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | σιωπηρός (siopirós) | σιωπηρή (siopirí) | σιωπηρό (siopiró) | σιωπηροί (siopiroí) | σιωπηρές (siopirés) | σιωπηρά (siopirá) | |
| genitive | σιωπηρού (siopiroú) | σιωπηρής (siopirís) | σιωπηρού (siopiroú) | σιωπηρών (siopirón) | σιωπηρών (siopirón) | σιωπηρών (siopirón) | |
| accusative | σιωπηρό (siopiró) | σιωπηρή (siopirí) | σιωπηρό (siopiró) | σιωπηρούς (siopiroús) | σιωπηρές (siopirés) | σιωπηρά (siopirá) | |
| vocative | σιωπηρέ (siopiré) | σιωπηρή (siopirí) | σιωπηρό (siopiró) | σιωπηροί (siopiroí) | σιωπηρές (siopirés) | σιωπηρά (siopirá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σιωπηρός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σιωπηρός, etc.)