σκάλα

See also: Appendix:Variations of "skala"

Ancient Greek

Etymology

From Latin scāla.

Pronunciation

(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈska.la/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈska.la/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈska.la/

Noun

σκάλα • (skála) f (genitive σκάλας); first declension (Koine, Byzantine)

Declension

First declension of ἡ σκάλᾱ; τῆς σκάλᾱς (Koine)

Case / #	Singular	Plural
Nominative	ἡ σκάλᾱ hē skálā	αἱ σκάλαι hai skálai
Genitive	τῆς σκάλᾱς tês skálās	τῶν σκαλῶν tôn skalôn
Dative	τῇ σκάλᾳ tēî skálāi	ταῖς σκάλαις taîs skálais
Accusative	τὴν σκάλᾱν tḕn skálān	τᾱ̀ς σκάλᾱς tā̀s skálās
Vocative	σκάλᾱ skálā	σκάλαι skálai

Descendants

Greek: σκάλα (skála)
→ Macedonian: скала (skala)
→ Classical Syriac: ܣܩܠܐ (sqālā)

Further reading

σκάλα, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
“σκάλα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Sophocles, Evangelinos Apostolides (1900) “σκᾶλα”, in Greek Lexicon of the Roman and Byzantine Periods (from B. C. 146 to A. D. 1100), New York: Charles Scribner’s Sons, page 900

Greek

Etymology

From Byzantine Greek σκάλα (skála), from Latin scāla.

Noun

σκάλα • (skála) f (plural σκάλες)

ladder, rung
(architecture) staircase, stairs, stairway
escalator
Synonym: κυλιόμενη σκάλα f (kyliómeni skála)
gangway
pier

Declension

Declension of **σκάλα**
	singular	plural
nominative	σκάλα (skála)	σκάλες (skáles)
genitive	σκάλας (skálas)	σκαλών (skalón)
accusative	σκάλα (skála)	σκάλες (skáles)
vocative	σκάλα (skála)	σκάλες (skáles)

Synonyms

(staircase): κλιμακοστάσιο n (klimakostásio)
(ladder): κλίμακα n (klímaka, “scale, stairs, ladder”)
(rung): σκαλί n (skalí)