σκαίρω

Ancient Greek

Etymology

Of unclear origin. LIV connects Welsh cerdded (“to walk”), suggesting a derivation from a Proto-Indo-European *sker- (“to jump”), however this is not ascertained.[1] Note also Proto-Slavic *skorъ (“fast”), which may also be from this root, if it exists.

Pronunciation

 

Verb

σκαίρω • (skaírō)

  1. to frisk, frolic, skip, dance

Conjugation

   Present: σκαίρω, σκαίρομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σκαίρω σκαίρεις σκαίρει σκαίρετον σκαίρετον σκαίρομεν σκαίρετε σκαίρουσῐ(ν)
subjunctive σκαίρω σκαίρῃς σκαίρῃ σκαίρητον σκαίρητον σκαίρωμεν σκαίρητε σκαίρωσῐ(ν)
optative σκαίροιμῐ σκαίροις σκαίροι σκαίροιτον σκαιροίτην σκαίροιμεν σκαίροιτε σκαίροιεν
imperative   σκαῖρε σκαιρέτω σκαίρετον σκαιρέτων   σκαίρετε σκαιρόντων
middle/
passive 		indicative σκαίρομαι σκαίρῃ / σκαίρει σκαίρεται σκαίρεσθον σκαίρεσθον σκαιρόμεθᾰ σκαίρεσθε σκαίρονται
subjunctive σκαίρωμαι σκαίρῃ σκαίρηται σκαίρησθον σκαίρησθον σκαιρώμεθᾰ σκαίρησθε σκαίρωνται
optative σκαιροίμην σκαίροιο σκαίροιτο σκαίροισθον σκαιροίσθην σκαιροίμεθᾰ σκαίροισθε σκαίροιντο
imperative   σκαίρου σκαιρέσθω σκαίρεσθον σκαιρέσθων   σκαίρεσθε σκαιρέσθων
active middle/passive
infinitive σκαίρειν σκαίρεσθαι
participle m σκαίρων σκαιρόμενος
f σκαίρουσᾰ σκαιρομένη
n σκαῖρον σκαιρόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔσκαιρον, ἐσκαιρόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσκαιρον ἔσκαιρες ἔσκαιρε(ν) ἐσκαίρετον ἐσκαιρέτην ἐσκαίρομεν ἐσκαίρετε ἔσκαιρον
middle/
passive 		indicative ἐσκαιρόμην ἐσκαίρου ἐσκαίρετο ἐσκαίρεσθον ἐσκαιρέσθην ἐσκαιρόμεθᾰ ἐσκαίρεσθε ἐσκαίροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἀνᾰσκαίρω (anăskaírō)
  • δῐᾰσκαίρω (dĭăskaírō)
  • σκᾰρθμός (skărthmós)
  • σκᾰ́ρος (skắros)
  • σκῐρτᾰ́ω (skĭrtắō)
  • ὑποσκαίρω (huposkaírō)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “σκαίρω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1339

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.