σκηπτοῦχος

Ancient Greek

Alternative forms

σκᾱπτοῦχος (skāptoûkhos) — Doric

Etymology

From σκήπτω (skḗptō, “to prop, stay”) +‎ ἔχω (ékhō, “to bear, carry, bring”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /skɛːp.tûː.kʰos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ske̝pˈtu.kʰos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /scipˈtu.xos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /scipˈtu.xos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /scipˈtu.xos/

Adjective

σκηπτοῦχος • (skēptoûkhos) m or f (neuter σκηπτοῦχον); second declension

bearing a staff, baton or sceptre, as the badge of command

Declension

Second declension of σκηπτοῦχος; σκηπτοῦχον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	σκηπτοῦχος skēptoûkhos	σκηπτοῦχον skēptoûkhon	σκηπτούχω skēptoúkhō	σκηπτούχω skēptoúkhō	σκηπτοῦχοι skēptoûkhoi	σκηπτοῦχᾰ skēptoûkhă
Genitive	σκηπτούχου skēptoúkhou	σκηπτούχου skēptoúkhou	σκηπτούχοιν skēptoúkhoin	σκηπτούχοιν skēptoúkhoin	σκηπτούχων skēptoúkhōn	σκηπτούχων skēptoúkhōn
Dative	σκηπτούχῳ skēptoúkhōi	σκηπτούχῳ skēptoúkhōi	σκηπτούχοιν skēptoúkhoin	σκηπτούχοιν skēptoúkhoin	σκηπτούχοις skēptoúkhois	σκηπτούχοις skēptoúkhois
Accusative	σκηπτοῦχον skēptoûkhon	σκηπτοῦχον skēptoûkhon	σκηπτούχω skēptoúkhō	σκηπτούχω skēptoúkhō	σκηπτούχους skēptoúkhous	σκηπτοῦχᾰ skēptoûkhă
Vocative	σκηπτοῦχε skēptoûkhe	σκηπτοῦχον skēptoûkhon	σκηπτούχω skēptoúkhō	σκηπτούχω skēptoúkhō	σκηπτοῦχοι skēptoûkhoi	σκηπτοῦχᾰ skēptoûkhă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	σκηπτούχως skēptoúkhōs		σκηπτουχότερος skēptoukhóteros		σκηπτουχότᾰτος skēptoukhótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

σκηπτοῦχος • (skēptoûkhos) m (genitive σκηπτούχου); second declension

wand-bearer, a great officer in the Persian court, generally a eunuch
(in Ephesus) beadle

Inflection

Second declension of ὁ σκηπτοῦχος; τοῦ σκηπτούχου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σκηπτοῦχος ho skēptoûkhos	τὼ σκηπτούχω tṑ skēptoúkhō	οἱ σκηπτοῦχοι hoi skēptoûkhoi
Genitive	τοῦ σκηπτούχου toû skēptoúkhou	τοῖν σκηπτούχοιν toîn skēptoúkhoin	τῶν σκηπτούχων tôn skēptoúkhōn
Dative	τῷ σκηπτούχῳ tōî skēptoúkhōi	τοῖν σκηπτούχοιν toîn skēptoúkhoin	τοῖς σκηπτούχοις toîs skēptoúkhois
Accusative	τὸν σκηπτοῦχον tòn skēptoûkhon	τὼ σκηπτούχω tṑ skēptoúkhō	τοὺς σκηπτούχους toùs skēptoúkhous
Vocative	σκηπτοῦχε skēptoûkhe	σκηπτούχω skēptoúkhō	σκηπτοῦχοι skēptoûkhoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

σκηπτουχῐ́ᾱ (skēptoukhĭ́ā)