σκορπίζω

Ancient Greek

Etymology

From σκορπίος (skorpíos, “scorpion”) +‎ -ίζω (-ízō, “-ize”, verbal suffix).

Pronunciation

 

Noun

σκορπίζω • (skorpízō)

  1. scatter, disperse
  2. disintegrate, reduce to powder
  3. dissipate

Conjugation

   Present: σκορπῐ́ζω, σκορπῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σκορπῐ́ζω σκορπῐ́ζεις σκορπῐ́ζει σκορπῐ́ζετον σκορπῐ́ζετον σκορπῐ́ζομεν σκορπῐ́ζετε σκορπῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive σκορπῐ́ζω σκορπῐ́ζῃς σκορπῐ́ζῃ σκορπῐ́ζητον σκορπῐ́ζητον σκορπῐ́ζωμεν σκορπῐ́ζητε σκορπῐ́ζωσῐ(ν)
optative σκορπῐ́ζοιμῐ σκορπῐ́ζοις σκορπῐ́ζοι σκορπῐ́ζοιτον σκορπῐζοίτην σκορπῐ́ζοιμεν σκορπῐ́ζοιτε σκορπῐ́ζοιεν
imperative   σκόρπῐζε σκορπῐζέτω σκορπῐ́ζετον σκορπῐζέτων   σκορπῐ́ζετε σκορπῐζόντων
middle/
passive 		indicative σκορπῐ́ζομαι σκορπῐ́ζῃ / σκορπῐ́ζει σκορπῐ́ζεται σκορπῐ́ζεσθον σκορπῐ́ζεσθον σκορπῐζόμεθᾰ σκορπῐ́ζεσθε σκορπῐ́ζονται
subjunctive σκορπῐ́ζωμαι σκορπῐ́ζῃ σκορπῐ́ζηται σκορπῐ́ζησθον σκορπῐ́ζησθον σκορπῐζώμεθᾰ σκορπῐ́ζησθε σκορπῐ́ζωνται
optative σκορπῐζοίμην σκορπῐ́ζοιο σκορπῐ́ζοιτο σκορπῐ́ζοισθον σκορπῐζοίσθην σκορπῐζοίμεθᾰ σκορπῐ́ζοισθε σκορπῐ́ζοιντο
imperative   σκορπῐ́ζου σκορπῐζέσθω σκορπῐ́ζεσθον σκορπῐζέσθων   σκορπῐ́ζεσθε σκορπῐζέσθων
active middle/passive
infinitive σκορπῐ́ζειν σκορπῐ́ζεσθαι
participle m σκορπῐ́ζων σκορπῐζόμενος
f σκορπῐ́ζουσᾰ σκορπῐζομένη
n σκορπῐ́ζον σκορπῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐσκόρπῐζον, ἐσκορπῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσκόρπῐζον ἐσκόρπῐζες ἐσκόρπῐζε(ν) ἐσκορπῐ́ζετον ἐσκορπῐζέτην ἐσκορπῐ́ζομεν ἐσκορπῐ́ζετε ἐσκόρπῐζον
middle/
passive 		indicative ἐσκορπῐζόμην ἐσκορπῐ́ζου ἐσκορπῐ́ζετο ἐσκορπῐ́ζεσθον ἐσκορπῐζέσθην ἐσκορπῐζόμεθᾰ ἐσκορπῐ́ζεσθε ἐσκορπῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σκορπῐέω, σκορπῐέομαι, σκορπῐσθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σκορπῐέω σκορπῐέεις σκορπῐέει σκορπῐέετον σκορπῐέετον σκορπῐέομεν σκορπῐέετε σκορπῐέουσῐ(ν)
optative σκορπῐέοιμῐ σκορπῐέοις σκορπῐέοι σκορπῐέοιτον σκορπῐεοίτην σκορπῐέοιμεν σκορπῐέοιτε σκορπῐέοιεν
middle indicative σκορπῐέομαι σκορπῐέῃ / σκορπῐέει σκορπῐέεται σκορπῐέεσθον σκορπῐέεσθον σκορπῐεόμεθᾰ σκορπῐέεσθε σκορπῐέονται
optative σκορπῐεοίμην σκορπῐέοιο σκορπῐέοιτο σκορπῐέοισθον σκορπῐεοίσθην σκορπῐεοίμεθᾰ σκορπῐέοισθε σκορπῐέοιντο
passive indicative σκορπῐσθήσομαι σκορπῐσθήσῃ σκορπῐσθήσεται σκορπῐσθήσεσθον σκορπῐσθήσεσθον σκορπῐσθησόμεθᾰ σκορπῐσθήσεσθε σκορπῐσθήσονται
optative σκορπῐσθησοίμην σκορπῐσθήσοιο σκορπῐσθήσοιτο σκορπῐσθήσοισθον σκορπῐσθησοίσθην σκορπῐσθησοίμεθᾰ σκορπῐσθήσοισθε σκορπῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive σκορπῐέειν σκορπῐέεσθαι σκορπῐσθήσεσθαι
participle m σκορπῐέων σκορπῐεόμενος σκορπῐσθησόμενος
f σκορπῐέουσᾰ σκορπῐεομένη σκορπῐσθησομένη
n σκορπῐέον σκορπῐεόμενον σκορπῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σκορπῐῶ, σκορπῐοῦμαι, σκορπῐσθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σκορπῐῶ σκορπῐεῖς σκορπῐεῖ σκορπῐεῖτον σκορπῐεῖτον σκορπῐοῦμεν σκορπῐεῖτε σκορπῐοῦσῐ(ν)
optative σκορπῐοίην / σκορπῐοῖμῐ σκορπῐοίης / σκορπῐοῖς σκορπῐοίη / σκορπῐοῖ σκορπῐοῖτον / σκορπῐοίητον σκορπῐοίτην / σκορπῐοιήτην σκορπῐοῖμεν / σκορπῐοίημεν σκορπῐοῖτε / σκορπῐοίητε σκορπῐοῖεν / σκορπῐοίησᾰν
middle indicative σκορπῐοῦμαι σκορπῐῇ σκορπῐεῖται σκορπῐεῖσθον σκορπῐεῖσθον σκορπῐούμεθᾰ σκορπῐεῖσθε σκορπῐοῦνται
optative σκορπῐοίμην σκορπῐοῖο σκορπῐοῖτο σκορπῐοῖσθον σκορπῐοίσθην σκορπῐοίμεθᾰ σκορπῐοῖσθε σκορπῐοῖντο
passive indicative σκορπῐσθήσομαι σκορπῐσθήσῃ σκορπῐσθήσεται σκορπῐσθήσεσθον σκορπῐσθήσεσθον σκορπῐσθησόμεθᾰ σκορπῐσθήσεσθε σκορπῐσθήσονται
optative σκορπῐσθησοίμην σκορπῐσθήσοιο σκορπῐσθήσοιτο σκορπῐσθήσοισθον σκορπῐσθησοίσθην σκορπῐσθησοίμεθᾰ σκορπῐσθήσοισθε σκορπῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive σκορπῐεῖν σκορπῐεῖσθαι σκορπῐσθήσεσθαι
participle m σκορπῐῶν σκορπῐούμενος σκορπῐσθησόμενος
f σκορπῐοῦσᾰ σκορπῐουμένη σκορπῐσθησομένη
n σκορπῐοῦν σκορπῐούμενον σκορπῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐσκόρπῐσᾰ, ἐσκορπῐσᾰ́μην, ἐσκορπῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσκόρπῐσᾰ ἐσκόρπῐσᾰς ἐσκόρπῐσε(ν) ἐσκορπῐ́σᾰτον ἐσκορπῐσᾰ́την ἐσκορπῐ́σᾰμεν ἐσκορπῐ́σᾰτε ἐσκόρπῐσᾰν
subjunctive σκορπῐ́σω σκορπῐ́σῃς σκορπῐ́σῃ σκορπῐ́σητον σκορπῐ́σητον σκορπῐ́σωμεν σκορπῐ́σητε σκορπῐ́σωσῐ(ν)
optative σκορπῐ́σαιμῐ σκορπῐ́σειᾰς / σκορπῐ́σαις σκορπῐ́σειε(ν) / σκορπῐ́σαι σκορπῐ́σαιτον σκορπῐσαίτην σκορπῐ́σαιμεν σκορπῐ́σαιτε σκορπῐ́σειᾰν / σκορπῐ́σαιεν
imperative   σκόρπῐσον σκορπῐσᾰ́τω σκορπῐ́σᾰτον σκορπῐσᾰ́των   σκορπῐ́σᾰτε σκορπῐσᾰ́ντων
middle indicative ἐσκορπῐσᾰ́μην ἐσκορπῐ́σω ἐσκορπῐ́σᾰτο ἐσκορπῐ́σᾰσθον ἐσκορπῐσᾰ́σθην ἐσκορπῐσᾰ́μεθᾰ ἐσκορπῐ́σᾰσθε ἐσκορπῐ́σᾰντο
subjunctive σκορπῐ́σωμαι σκορπῐ́σῃ σκορπῐ́σηται σκορπῐ́σησθον σκορπῐ́σησθον σκορπῐσώμεθᾰ σκορπῐ́σησθε σκορπῐ́σωνται
optative σκορπῐσαίμην σκορπῐ́σαιο σκορπῐ́σαιτο σκορπῐ́σαισθον σκορπῐσαίσθην σκορπῐσαίμεθᾰ σκορπῐ́σαισθε σκορπῐ́σαιντο
imperative   σκόρπῐσαι σκορπῐσᾰ́σθω σκορπῐ́σᾰσθον σκορπῐσᾰ́σθων   σκορπῐ́σᾰσθε σκορπῐσᾰ́σθων
passive indicative ἐσκορπῐ́σθην ἐσκορπῐ́σθης ἐσκορπῐ́σθη ἐσκορπῐ́σθητον ἐσκορπῐσθήτην ἐσκορπῐ́σθημεν ἐσκορπῐ́σθητε ἐσκορπῐ́σθησᾰν
subjunctive σκορπῐσθῶ σκορπῐσθῇς σκορπῐσθῇ σκορπῐσθῆτον σκορπῐσθῆτον σκορπῐσθῶμεν σκορπῐσθῆτε σκορπῐσθῶσῐ(ν)
optative σκορπῐσθείην σκορπῐσθείης σκορπῐσθείη σκορπῐσθεῖτον / σκορπῐσθείητον σκορπῐσθείτην / σκορπῐσθειήτην σκορπῐσθεῖμεν / σκορπῐσθείημεν σκορπῐσθεῖτε / σκορπῐσθείητε σκορπῐσθεῖεν / σκορπῐσθείησᾰν
imperative   σκορπῐ́σθητῐ σκορπῐσθήτω σκορπῐ́σθητον σκορπῐσθήτων   σκορπῐ́σθητε σκορπῐσθέντων
active middle passive
infinitive σκορπῐ́σαι σκορπῐ́σᾰσθαι σκορπῐσθῆναι
participle m σκορπῐ́σᾱς σκορπῐσᾰ́μενος σκορπῐσθείς
f σκορπῐ́σᾱσᾰ σκορπῐσᾰμένη σκορπῐσθεῖσᾰ
n σκορπῐ́σᾰν σκορπῐσᾰ́μενον σκορπῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐσκόρπῐκᾰ, ἐσκόρπῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσκόρπῐκᾰ ἐσκόρπῐκᾰς ἐσκόρπῐκε(ν) ἐσκορπῐ́κᾰτον ἐσκορπῐ́κᾰτον ἐσκορπῐ́κᾰμεν ἐσκορπῐ́κᾰτε ἐσκορπῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐσκορπῐ́κω ἐσκορπῐ́κῃς ἐσκορπῐ́κῃ ἐσκορπῐ́κητον ἐσκορπῐ́κητον ἐσκορπῐ́κωμεν ἐσκορπῐ́κητε ἐσκορπῐ́κωσῐ(ν)
optative ἐσκορπῐ́κοιμῐ / ἐσκορπῐκοίην ἐσκορπῐ́κοις / ἐσκορπῐκοίης ἐσκορπῐ́κοι / ἐσκορπῐκοίη ἐσκορπῐ́κοιτον ἐσκορπῐκοίτην ἐσκορπῐ́κοιμεν ἐσκορπῐ́κοιτε ἐσκορπῐ́κοιεν
imperative   ἐσκόρπῐκε ἐσκορπῐκέτω ἐσκορπῐ́κετον ἐσκορπῐκέτων   ἐσκορπῐ́κετε ἐσκορπῐκόντων
middle/
passive 		indicative ἐσκόρπῐσμαι ἐσκόρπῐσαι ἐσκόρπῐσται ἐσκόρπῐσθον ἐσκόρπῐσθον ἐσκορπῐ́σμεθᾰ ἐσκόρπῐσθε ἐσκορπῐ́δᾰται
subjunctive ἐσκορπῐσμένος ὦ ἐσκορπῐσμένος ᾖς ἐσκορπῐσμένος ᾖ ἐσκορπῐσμένω ἦτον ἐσκορπῐσμένω ἦτον ἐσκορπῐσμένοι ὦμεν ἐσκορπῐσμένοι ἦτε ἐσκορπῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐσκορπῐσμένος εἴην ἐσκορπῐσμένος εἴης ἐσκορπῐσμένος εἴη ἐσκορπῐσμένω εἴητον / εἶτον ἐσκορπῐσμένω εἰήτην / εἴτην ἐσκορπῐσμένοι εἴημεν / εἶμεν ἐσκορπῐσμένοι εἴητε / εἶτε ἐσκορπῐσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἐσκόρπῐσο ἐσκορπῐ́σθω ἐσκόρπῐσθον ἐσκορπῐ́σθων   ἐσκόρπῐσθε ἐσκορπῐ́σθων
active middle/passive
infinitive ἐσκορπῐκέναι ἐσκορπῐ́σθαι
participle m ἐσκορπῐκώς ἐσκορπῐσμένος
f ἐσκορπῐκυῖᾰ ἐσκορπῐσμένη
n ἐσκορπῐκός ἐσκορπῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐσκορπῐ́κειν / ἐσκορπῐ́κη, ἐσκορπῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσκορπῐ́κειν / ἐσκορπῐ́κη ἐσκορπῐ́κεις / ἐσκορπῐ́κης ἐσκορπῐ́κει(ν) ἐσκορπῐ́κετον ἐσκορπῐκέτην ἐσκορπῐ́κεμεν ἐσκορπῐ́κετε ἐσκορπῐ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐσκορπῐ́σμην ἐσκόρπῐσο ἐσκόρπῐστο ἐσκόρπῐσθον ἐσκορπῐ́σθην ἐσκορπῐ́σμεθᾰ ἐσκόρπῐσθε ἐσκορπῐ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.