σκυλεύω

Ancient Greek

Etymology

From σκῦλα (skûla, “war booty”), the latter according to Beekes, from σκύλλω (skúllō, “to flay”), from Proto-Indo-European *(s)kelH- (“to cut”).

Pronunciation

 

Verb

σκῡλλεύω • (skūlleúō)

  1. to strip a slain enemy of his arms, despoil
  2. (acc+gen) strip the arms off an enemy

Inflection

   Present: σκῡλεύω, σκῡλεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σκῡλεύω σκῡλεύεις σκῡλεύει σκῡλεύετον σκῡλεύετον σκῡλεύομεν σκῡλεύετε σκῡλεύουσῐ(ν)
subjunctive σκῡλεύω σκῡλεύῃς σκῡλεύῃ σκῡλεύητον σκῡλεύητον σκῡλεύωμεν σκῡλεύητε σκῡλεύωσῐ(ν)
optative σκῡλεύοιμῐ σκῡλεύοις σκῡλεύοι σκῡλεύοιτον σκῡλευοίτην σκῡλεύοιμεν σκῡλεύοιτε σκῡλεύοιεν
imperative   σκῡ́λευε σκῡλευέτω σκῡλεύετον σκῡλευέτων   σκῡλεύετε σκῡλευόντων
middle/
passive 		indicative σκῡλεύομαι σκῡλεύῃ,
σκῡλεύει 		σκῡλεύεται σκῡλεύεσθον σκῡλεύεσθον σκῡλευόμεθᾰ σκῡλεύεσθε σκῡλεύονται
subjunctive σκῡλεύωμαι σκῡλεύῃ σκῡλεύηται σκῡλεύησθον σκῡλεύησθον σκῡλευώμεθᾰ σκῡλεύησθε σκῡλεύωνται
optative σκῡλευοίμην σκῡλεύοιο σκῡλεύοιτο σκῡλεύοισθον σκῡλευοίσθην σκῡλευοίμεθᾰ σκῡλεύοισθε σκῡλεύοιντο
imperative   σκῡλεύου σκῡλευέσθω σκῡλεύεσθον σκῡλευέσθων   σκῡλεύεσθε σκῡλευέσθων
active middle/passive
infinitive σκῡλεύειν σκῡλεύεσθαι
participle m σκῡλεύων σκῡλευόμενος
f σκῡλεύουσᾰ σκῡλευομένη
n σκῡλεῦον σκῡλευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐσκῡ́λλευον, ἐσκῡλλευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσκῡ́λλευον ἐσκῡ́λλευες ἐσκῡ́λλευε(ν) ἐσκῡλλεύετον ἐσκῡλλευέτην ἐσκῡλλεύομεν ἐσκῡλλεύετε ἐσκῡ́λλευον
middle/
passive 		indicative ἐσκῡλλευόμην ἐσκῡλλεύου ἐσκῡλλεύετο ἐσκῡλλεύεσθον ἐσκῡλλευέσθην ἐσκῡλλευόμεθᾰ ἐσκῡλλεύεσθε ἐσκῡλλεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σκῡλλεύσω, σκῡλλεύσομαι, σκῡλλευθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σκῡλλεύσω σκῡλλεύσεις σκῡλλεύσει σκῡλλεύσετον σκῡλλεύσετον σκῡλλεύσομεν σκῡλλεύσετε σκῡλλεύσουσῐ(ν)
optative σκῡλλεύσοιμῐ σκῡλλεύσοις σκῡλλεύσοι σκῡλλεύσοιτον σκῡλλευσοίτην σκῡλλεύσοιμεν σκῡλλεύσοιτε σκῡλλεύσοιεν
middle indicative σκῡλλεύσομαι σκῡλλεύσῃ,
σκῡλλεύσει 		σκῡλλεύσεται σκῡλλεύσεσθον σκῡλλεύσεσθον σκῡλλευσόμεθᾰ σκῡλλεύσεσθε σκῡλλεύσονται
optative σκῡλλευσοίμην σκῡλλεύσοιο σκῡλλεύσοιτο σκῡλλεύσοισθον σκῡλλευσοίσθην σκῡλλευσοίμεθᾰ σκῡλλεύσοισθε σκῡλλεύσοιντο
passive indicative σκῡλλευθήσομαι σκῡλλευθήσῃ σκῡλλευθήσεται σκῡλλευθήσεσθον σκῡλλευθήσεσθον σκῡλλευθησόμεθᾰ σκῡλλευθήσεσθε σκῡλλευθήσονται
optative σκῡλλευθησοίμην σκῡλλευθήσοιο σκῡλλευθήσοιτο σκῡλλευθήσοισθον σκῡλλευθησοίσθην σκῡλλευθησοίμεθᾰ σκῡλλευθήσοισθε σκῡλλευθήσοιντο
active middle passive
infinitive σκῡλλεύσειν σκῡλλεύσεσθαι σκῡλλευθήσεσθαι
participle m σκῡλλεύσων σκῡλλευσόμενος σκῡλλευθησόμενος
f σκῡλλεύσουσᾰ σκῡλλευσομένη σκῡλλευθησομένη
n σκῡλλεῦσον σκῡλλευσόμενον σκῡλλευθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐσκῡ́λλευσᾰ, ἐσκῡλλευσᾰ́μην, ἐσκῡλλεύθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσκῡ́λλευσᾰ ἐσκῡ́λλευσᾰς ἐσκῡ́λλευσε(ν) ἐσκῡλλεύσᾰτον ἐσκῡλλευσᾰ́την ἐσκῡλλεύσᾰμεν ἐσκῡλλεύσᾰτε ἐσκῡ́λλευσᾰν
subjunctive σκῡλλεύσω σκῡλλεύσῃς σκῡλλεύσῃ σκῡλλεύσητον σκῡλλεύσητον σκῡλλεύσωμεν σκῡλλεύσητε σκῡλλεύσωσῐ(ν)
optative σκῡλλεύσαιμῐ σκῡλλεύσειᾰς,
σκῡλλεύσαις 		σκῡλλεύσειε(ν),
σκῡλλεύσαι 		σκῡλλεύσαιτον σκῡλλευσαίτην σκῡλλεύσαιμεν σκῡλλεύσαιτε σκῡλλεύσειᾰν,
σκῡλλεύσαιεν
imperative   σκῡ́λλευσον σκῡλλευσᾰ́τω σκῡλλεύσᾰτον σκῡλλευσᾰ́των   σκῡλλεύσᾰτε σκῡλλευσᾰ́ντων
middle indicative ἐσκῡλλευσᾰ́μην ἐσκῡλλεύσω ἐσκῡλλεύσᾰτο ἐσκῡλλεύσᾰσθον ἐσκῡλλευσᾰ́σθην ἐσκῡλλευσᾰ́μεθᾰ ἐσκῡλλεύσᾰσθε ἐσκῡλλεύσᾰντο
subjunctive σκῡλλεύσωμαι σκῡλλεύσῃ σκῡλλεύσηται σκῡλλεύσησθον σκῡλλεύσησθον σκῡλλευσώμεθᾰ σκῡλλεύσησθε σκῡλλεύσωνται
optative σκῡλλευσαίμην σκῡλλεύσαιο σκῡλλεύσαιτο σκῡλλεύσαισθον σκῡλλευσαίσθην σκῡλλευσαίμεθᾰ σκῡλλεύσαισθε σκῡλλεύσαιντο
imperative   σκῡ́λλευσαι σκῡλλευσᾰ́σθω σκῡλλεύσᾰσθον σκῡλλευσᾰ́σθων   σκῡλλεύσᾰσθε σκῡλλευσᾰ́σθων
passive indicative ἐσκῡλλεύθην ἐσκῡλλεύθης ἐσκῡλλεύθη ἐσκῡλλεύθητον ἐσκῡλλευθήτην ἐσκῡλλεύθημεν ἐσκῡλλεύθητε ἐσκῡλλεύθησᾰν
subjunctive σκῡλλευθῶ σκῡλλευθῇς σκῡλλευθῇ σκῡλλευθῆτον σκῡλλευθῆτον σκῡλλευθῶμεν σκῡλλευθῆτε σκῡλλευθῶσῐ(ν)
optative σκῡλλευθείην σκῡλλευθείης σκῡλλευθείη σκῡλλευθεῖτον,
σκῡλλευθείητον 		σκῡλλευθείτην,
σκῡλλευθειήτην 		σκῡλλευθεῖμεν,
σκῡλλευθείημεν 		σκῡλλευθεῖτε,
σκῡλλευθείητε 		σκῡλλευθεῖεν,
σκῡλλευθείησᾰν
imperative   σκῡλλεύθητῐ σκῡλλευθήτω σκῡλλεύθητον σκῡλλευθήτων   σκῡλλεύθητε σκῡλλευθέντων
active middle passive
infinitive σκῡλλεῦσαι σκῡλλεύσᾰσθαι σκῡλλευθῆναι
participle m σκῡλλεύσᾱς σκῡλλευσᾰ́μενος σκῡλλευθείς
f σκῡλλεύσᾱσᾰ σκῡλλευσᾰμένη σκῡλλευθεῖσᾰ
n σκῡλλεῦσᾰν σκῡλλευσᾰ́μενον σκῡλλευθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: σκῡ́λλευκᾰ, ἐσκῡ́λλευγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σκῡ́λλευκᾰ σκῡ́λλευκᾰς σκῡ́λλευκε(ν) σκῡλλεύκᾰτον σκῡλλεύκᾰτον σκῡλλεύκᾰμεν σκῡλλεύκᾰτε σκῡλλεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive σκῡλλεύκω σκῡλλεύκῃς σκῡλλεύκῃ σκῡλλεύκητον σκῡλλεύκητον σκῡλλεύκωμεν σκῡλλεύκητε σκῡλλεύκωσῐ(ν)
optative σκῡλλεύκοιμῐ,
σκῡλλευκοίην 		σκῡλλεύκοις,
σκῡλλευκοίης 		σκῡλλεύκοι,
σκῡλλευκοίη 		σκῡλλεύκοιτον σκῡλλευκοίτην σκῡλλεύκοιμεν σκῡλλεύκοιτε σκῡλλεύκοιεν
imperative   σκῡ́λλευκε σκῡλλευκέτω σκῡλλεύκετον σκῡλλευκέτων   σκῡλλεύκετε σκῡλλευκόντων
middle/
passive 		indicative ἐσκῡ́λλευγμαι ἐσκῡ́λλευξαι ἐσκῡ́λλευκται ἐσκῡ́λλευχθον ἐσκῡ́λλευχθον ἐσκῡλλεύγμεθᾰ ἐσκῡ́λλευχθε ἐσκῡλλεύκᾰται
subjunctive ἐσκῡλλευγμένος ὦ ἐσκῡλλευγμένος ᾖς ἐσκῡλλευγμένος ᾖ ἐσκῡλλευγμένω ἦτον ἐσκῡλλευγμένω ἦτον ἐσκῡλλευγμένοι ὦμεν ἐσκῡλλευγμένοι ἦτε ἐσκῡλλευγμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐσκῡλλευγμένος εἴην ἐσκῡλλευγμένος εἴης ἐσκῡλλευγμένος εἴη ἐσκῡλλευγμένω εἴητον/εἶτον ἐσκῡλλευγμένω εἰήτην/εἴτην ἐσκῡλλευγμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐσκῡλλευγμένοι εἴητε/εἶτε ἐσκῡλλευγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐσκῡ́λλευξο ἐσκῡλλεύχθω ἐσκῡ́λλευχθον ἐσκῡλλεύχθων   ἐσκῡ́λλευχθε ἐσκῡλλεύχθων
active middle/passive
infinitive σκῡλλευκέναι ἐσκῡλλεῦχθαι
participle m σκῡλλευκώς ἐσκῡλλευγμένος
f σκῡλλευκυῖᾰ ἐσκῡλλευγμένη
n σκῡλλευκός ἐσκῡλλευγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐσκῡλλεύειν
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσκῡλλεύειν,
ἐσκῡλλεύη 		ἐσκῡλλεύεις,
ἐσκῡλλεύης 		ἐσκῡλλεύει(ν) ἐσκῡλλεύετον ἐσκῡλλευέτην ἐσκῡλλεύεμεν ἐσκῡλλεύετε ἐσκῡλλεύεσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἀποσκυλεύω (aposkuleúō)
  • νεοσκύλευτος (neoskúleutos)
  • σκύλευμα n (skúleuma)
  • σκύλευσις f (skúleusis)
  • σκυλευτής m (skuleutḗs)
  • σκυλευτικός (skuleutikós)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.