σκόμβρος

See also: Σκόμβρος

Ancient Greek

According to Beekes, of Pre-Greek origin.

σκόμβρος • (skómbros) m (genitive σκόμβρου); second declension

Second declension of ὁ σκόμβρος; τοῦ σκόμβρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σκόμβρος ho skómbros	τὼ σκόμβρω tṑ skómbrō	οἱ σκόμβροι hoi skómbroi
Genitive	τοῦ σκόμβρου toû skómbrou	τοῖν σκόμβροιν toîn skómbroin	τῶν σκόμβρων tôn skómbrōn
Dative	τῷ σκόμβρῳ tōî skómbrōi	τοῖν σκόμβροιν toîn skómbroin	τοῖς σκόμβροις toîs skómbrois
Accusative	τὸν σκόμβρον tòn skómbron	τὼ σκόμβρω tṑ skómbrō	τοὺς σκόμβρους toùs skómbrous
Vocative	σκόμβρε skómbre	σκόμβρω skómbrō	σκόμβροι skómbroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

σκομβρίς (skombrís)
- Greek: σκουμπρί (skoumprí) (see there for further descendants)

→ Latin: scomber
- Italian: scombro, sgombro, sgombero
- → English: scomber
- → Spanish: escombro
- → Translingual: Scomber
⇒ Lithuanian: skumbrė