σουρεαλιστικός
Greek
Adjective
σουρεαλιστικός • (sourealistikós) m (feminine σουρεαλιστική, neuter σουρεαλιστικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | σουρεαλιστικός (sourealistikós) | σουρεαλιστική (sourealistikí) | σουρεαλιστικό (sourealistikó) | σουρεαλιστικοί (sourealistikoí) | σουρεαλιστικές (sourealistikés) | σουρεαλιστικά (sourealistiká) | |
| genitive | σουρεαλιστικού (sourealistikoú) | σουρεαλιστικής (sourealistikís) | σουρεαλιστικού (sourealistikoú) | σουρεαλιστικών (sourealistikón) | σουρεαλιστικών (sourealistikón) | σουρεαλιστικών (sourealistikón) | |
| accusative | σουρεαλιστικό (sourealistikó) | σουρεαλιστική (sourealistikí) | σουρεαλιστικό (sourealistikó) | σουρεαλιστικούς (sourealistikoús) | σουρεαλιστικές (sourealistikés) | σουρεαλιστικά (sourealistiká) | |
| vocative | σουρεαλιστικέ (sourealistiké) | σουρεαλιστική (sourealistikí) | σουρεαλιστικό (sourealistikó) | σουρεαλιστικοί (sourealistikoí) | σουρεαλιστικές (sourealistikés) | σουρεαλιστικά (sourealistiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σουρεαλιστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σουρεαλιστικός, etc.)