σούσινος

Ancient Greek

Etymology

From σοῦσον (soûson, “lily”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sǔː.si.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsu.si.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsu.si.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsu.si.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsu.si.nos/

Adjective

σούσῐνος • (soúsĭnos) m (feminine σουσῐ́νη, neuter σούσῐνον); first/second declension

of lilies

Inflection

First and second declension of σούσῐνος; σουσῐ́νη; σούσῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σούσῐνος soúsĭnos	σουσῐ́νη sousĭ́nē	σούσῐνον soúsĭnon	σουσῐ́νω sousĭ́nō	σουσῐ́νᾱ sousĭ́nā	σουσῐ́νω sousĭ́nō	σούσῐνοι soúsĭnoi	σούσῐναι soúsĭnai	σούσῐνᾰ soúsĭnă
Genitive	σουσῐ́νου sousĭ́nou	σουσῐ́νης sousĭ́nēs	σουσῐ́νου sousĭ́nou	σουσῐ́νοιν sousĭ́noin	σουσῐ́ναιν sousĭ́nain	σουσῐ́νοιν sousĭ́noin	σουσῐ́νων sousĭ́nōn	σουσῐ́νων sousĭ́nōn	σουσῐ́νων sousĭ́nōn
Dative	σουσῐ́νῳ sousĭ́nōi	σουσῐ́νῃ sousĭ́nēi	σουσῐ́νῳ sousĭ́nōi	σουσῐ́νοιν sousĭ́noin	σουσῐ́ναιν sousĭ́nain	σουσῐ́νοιν sousĭ́noin	σουσῐ́νοις sousĭ́nois	σουσῐ́ναις sousĭ́nais	σουσῐ́νοις sousĭ́nois
Accusative	σούσῐνον soúsĭnon	σουσῐ́νην sousĭ́nēn	σούσῐνον soúsĭnon	σουσῐ́νω sousĭ́nō	σουσῐ́νᾱ sousĭ́nā	σουσῐ́νω sousĭ́nō	σουσῐ́νους sousĭ́nous	σουσῐ́νᾱς sousĭ́nās	σούσῐνᾰ soúsĭnă
Vocative	σούσῐνε soúsĭne	σουσῐ́νη sousĭ́nē	σούσῐνον soúsĭnon	σουσῐ́νω sousĭ́nō	σουσῐ́νᾱ sousĭ́nā	σουσῐ́νω sousĭ́nō	σούσῐνοι soúsĭnoi	σούσῐναι soúsĭnai	σούσῐνᾰ soúsĭnă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σουσῐ́νως sousĭ́nōs			σουσῐνώτερος sousĭnṓteros			σουσῐνώτᾰτος sousĭnṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Further reading