σπαράζω
Greek
Etymology
Inherited from Byzantine Greek σπαράζω (sparázō), from Ancient Greek σπαράσσω (sparássō).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /spaˈɾa.zo/
- Hyphenation: σπα‧ρά‧ζω
Verb
σπαράζω • (sparázo) (past σπάραξα, passive σπαράζομαι)
- (transitive) to tear to pieces, to rend, to lacerate
- (intransitive) to convulse
- (intransitive) to break (to be crushed, or overwhelmed with sorrow or grief)
- (transitive) to break, to rend (:heart, soul)
Conjugation
σπαράζω σπαράζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | σπαράξω | σπαράζομαι | σπαραχτώ | |
| 2 sg | σπαράζεις | σπαράξεις | σπαράζεσαι | σπαραχτείς |
| 3 sg | σπαράζει | σπαράξει | σπαράζεται | σπαραχτεί |
| 1 pl | σπαράζουμε, [‑ομε] | σπαράξουμε, [‑ομε] | σπαραζόμαστε | σπαραχτούμε |
| 2 pl | σπαράζετε | σπαράξετε | σπαράζεστε, σπαραζόσαστε | σπαραχτείτε |
| 3 pl | σπαράζουν(ε) | σπαράξουν(ε) | σπαράζονται | σπαραχτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | σπάραζα | σπάραξα | σπαραζόμουν(α) | σπαράχτηκα |
| 2 sg | σπάραζες | σπάραξες | σπαραζόσουν(α) | σπαράχτηκες |
| 3 sg | σπάραζε | σπάραξε | σπαραζόταν(ε) | σπαράχτηκε |
| 1 pl | σπαράζαμε | σπαράξαμε | σπαραζόμασταν, (‑όμαστε) | σπαραχτήκαμε |
| 2 pl | σπαράζατε | σπαράξατε | σπαραζόσασταν, (‑όσαστε) | σπαραχτήκατε |
| 3 pl | σπάραζαν, σπαράζαν(ε) | σπάραξαν, σπαράξαν(ε) | σπαράζονταν, (σπαραζόντουσαν) | σπαράχτηκαν, σπαραχτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα σπαράξω ➤ | θα σπαράζομαι ➤ | θα σπαραχτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα σπαράζεις, … | θα σπαράξεις, … | θα σπαράζεσαι, … | θα σπαραχτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … σπαράξει έχω, έχεις, … σπαραγμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … σπαραχτεί είμαι, είσαι, … σπαραγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … σπαράξει είχα, είχες, … σπαραγμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … σπαραχτεί ήμουν, ήσουν, … σπαραγμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … σπαράξει θα έχω, θα έχεις, … σπαραγμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … σπαραχτεί θα είμαι, θα είσαι, … σπαραγμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | σπάραζε | σπάραξε | — | σπαράξου |
| 2 pl | σπαράζετε | σπαράξτε | σπαράζεστε | σπαραχτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | σπαράζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας σπαράξει ➤ | σπαραγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | σπαράξει | σπαραχτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- αλληλοσπαράζομαι (allilosparázomai, “to fight each other”)
- σπάραγμα n (spáragma)
- σπαραγμός m (sparagmós, “conflict”)
- σπαραχτικός (sparachtikós)
References
- ^ σπαράζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language