στέγη

Ancient Greek

Etymology

From στέγω (stégō, “to cover”) +‎ -η (-ē, action noun suffix).

Pronunciation

 

Noun

στέγη • (stégē) f (genitive στέγης); first declension

  1. roof, ceiling
  2. shelter
  3. (by extension) roofed place, chamber, room
  4. (by extension) storey of a house
  5. (by extension) house, dwelling
  6. (by extension) deck of a ship

Inflection

First declension of ἡ στέγη; τῆς στέγης (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ στέγη
hē stégē 		τὼ στέγᾱ
tṑ stégā 		αἱ στέγαι
hai stégai
Genitive τῆς στέγης
tês stégēs 		τοῖν στέγαιν
toîn stégain 		τῶν στεγῶν
tôn stegôn
Dative τῇ στέγῃ
tēî stégēi 		τοῖν στέγαιν
toîn stégain 		ταῖς στέγαις
taîs stégais
Accusative τὴν στέγην
tḕn stégēn 		τὼ στέγᾱ
tṑ stégā 		τᾱ̀ς στέγᾱς
tā̀s stégās
Vocative στέγη
stégē 		στέγᾱ
stégā 		στέγαι
stégai
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

  • Greek: στέγη (stégi)
  • → Latin: stega

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek στέγη (stégē).

Noun

στέγη • (stégi) f (plural στέγες)

  1. roof (of house, etc)
  2. (figuratively) house

Declension

Declension of στέγη
singular plural
nominative στέγη (stégi) στέγες (stéges)
genitive στέγης (stégis) στεγών (stegón)
accusative στέγη (stégi) στέγες (stéges)
vocative στέγη (stégi) στέγες (stéges)

Synonyms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.