στίχε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /stí.kʰe/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsti.kʰe/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsti.çe/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsti.çe/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsti.çe/

Noun

στίχε • (stíkhe)

vocative singular of στίχος (stíkhos)
nominative/accusative/vocative dual of στίξ (stíx)

Greek

Noun

στίχε • (stíche) m

vocative singular of στίχος (stíchos)