στερίσκω

Ancient Greek

Etymology

From the root of στερέω (steréō) +‎ -σκω (-skō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ste.rís.kɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /steˈris.ko/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /steˈris.ko/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /steˈris.ko/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /steˈris.ko/

Verb

στερίσκω • (sterískō)

synonym of στερέω (steréō), used only in the present

Conjugation

Present: στερῐ́σκω, στερῐ́σκομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στερῐ́σκω	στερῐ́σκεις	στερῐ́σκει	στερῐ́σκετον	στερῐ́σκετον	στερῐ́σκομεν	στερῐ́σκετε	στερῐ́σκουσῐ(ν)
	subjunctive	στερῐ́σκω	στερῐ́σκῃς	στερῐ́σκῃ	στερῐ́σκητον	στερῐ́σκητον	στερῐ́σκωμεν	στερῐ́σκητε	στερῐ́σκωσῐ(ν)
	optative	στερῐ́σκοιμῐ	στερῐ́σκοις	στερῐ́σκοι	στερῐ́σκοιτον	στερῐσκοίτην	στερῐ́σκοιμεν	στερῐ́σκοιτε	στερῐ́σκοιεν
	imperative		στέρῐσκε	στερῐσκέτω	στερῐ́σκετον	στερῐσκέτων		στερῐ́σκετε	στερῐσκόντων
middle/ passive	indicative	στερῐ́σκομαι	στερῐ́σκῃ / στερῐ́σκει	στερῐ́σκεται	στερῐ́σκεσθον	στερῐ́σκεσθον	στερῐσκόμεθᾰ	στερῐ́σκεσθε	στερῐ́σκονται
	subjunctive	στερῐ́σκωμαι	στερῐ́σκῃ	στερῐ́σκηται	στερῐ́σκησθον	στερῐ́σκησθον	στερῐσκώμεθᾰ	στερῐ́σκησθε	στερῐ́σκωνται
	optative	στερῐσκοίμην	στερῐ́σκοιο	στερῐ́σκοιτο	στερῐ́σκοισθον	στερῐσκοίσθην	στερῐσκοίμεθᾰ	στερῐ́σκοισθε	στερῐ́σκοιντο
	imperative		στερῐ́σκου	στερῐσκέσθω	στερῐ́σκεσθον	στερῐσκέσθων		στερῐ́σκεσθε	στερῐσκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		στερῐ́σκειν				στερῐ́σκεσθαι
participle	m	στερῐ́σκων				στερῐσκόμενος
	f	στερῐ́σκουσᾰ				στερῐσκομένη
	n	στερῐ́σκον				στερῐσκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Further reading