στεριώνω

Greek

Etymology

From Ancient Greek στερε(ῶ) (stere(ô), contracted form of στερεόω) +‎ -ώνω (-óno) with synizesis.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /steɾˈʝo.no/
  • Hyphenation: στε‧ριώ‧νω

Verb

στεριώνω • (sterióno) (past στέριωσα, passive στεριώνομαι, ppp στεριωμένος)

  1. (intransitive) to become solid, to solidify, to become firm
  2. (intransitive) to settle (to fix one's residence in a place)
  3. (intransitive) to settle (to be established in a profession or in employment)
  4. (transitive, figuratively) to make solid, to solidify, to firm up
    Near-synonyms: ενισχύω (enischýo), ισχυροποιώ (ischyropoió), σταθεροποιώ (statheropoió)

Conjugation

στεριώνω   στεριώνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg στεριώσω στεριώνομαι στεριωθώ
2 sg στεριώνεις στεριώσεις στεριώνεσαι στεριωθείς
3 sg στεριώνει στεριώσει στεριώνεται στεριωθεί
1 pl στεριώνουμε, [‑ομε] στεριώσουμε, [‑ομε] στεριωνόμαστε στεριωθούμε
2 pl στεριώνετε στεριώσετε στεριώνεστε, στεριωνόσαστε στεριωθείτε
3 pl στεριώνουν(ε) στεριώσουν(ε) στεριώνονται στεριωθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg στέριωνα στέριωσα στεριωνόμουν(α) στεριώθηκα
2 sg στέριωνες στέριωσες στεριωνόσουν(α) στεριώθηκες
3 sg στέριωνε στέριωσε στεριωνόταν(ε) στεριώθηκε
1 pl στεριώναμε στεριώσαμε στεριωνόμασταν, (‑όμαστε) στεριωθήκαμε
2 pl στεριώνατε στεριώσατε στεριωνόσασταν, (‑όσαστε) στεριωθήκατε
3 pl στέριωναν, στεριώναν(ε) στέριωσαν, στεριώσαν(ε) στεριώνονταν, (στεριωνόντουσαν) στεριώθηκαν, στεριωθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα στεριώσω ➤ θα στεριώνομαι ➤ θα στεριωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα στεριώνεις, … θα στεριώσεις, … θα στεριώνεσαι, … θα στεριωθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … στεριώσει
  έχω, έχεις, … στεριωμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … στεριωθεί
  είμαι, είσαι, … στεριωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … στεριώσει
  είχα, είχες, … στεριωμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … στεριωθεί
  ήμουν, ήσουν, … στεριωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … στεριώσει
  θα έχω, θα έχεις, … στεριωμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … στεριωθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … στεριωμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg στέριωνε στέριωσε — στεριώσου
2 pl στεριώνετε στεριώστε στεριώνεστε στεριωθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ στεριώνοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας στεριώσει ➤ στεριωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ στεριώσει στεριωθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

References

  1. ^ στεριώνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.