στοιχειωδέστερος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /stoi̯.kʰeː.ɔː.dés.te.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sty.kʰi.oˈdes.te.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sty.çi.oˈðes.te.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sty.çi.oˈðes.te.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sti.çi.oˈðes.te.ros/

Adjective

στοιχειωδέστερος • (stoikheiōdésteros) m (feminine στοιχειωδεστέρᾱ, neuter στοιχειωδέστερον); first/second declension

comparative degree of στοιχειώδης (stoikheiṓdēs)
- 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.1004a

Declension

First and second declension of στοιχειωδέστερος; στοιχειωδεστέρᾱ; στοιχειωδέστερον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	στοιχειωδέστερος stoikheiōdésteros	στοιχειωδεστέρᾱ stoikheiōdestérā	στοιχειωδέστερον stoikheiōdésteron	στοιχειωδεστέρω stoikheiōdestérō	στοιχειωδεστέρᾱ stoikheiōdestérā	στοιχειωδεστέρω stoikheiōdestérō	στοιχειωδέστεροι stoikheiōdésteroi	στοιχειωδέστεραι stoikheiōdésterai	στοιχειωδέστερᾰ stoikheiōdésteră
Genitive	στοιχειωδεστέρου stoikheiōdestérou	στοιχειωδεστέρᾱς stoikheiōdestérās	στοιχειωδεστέρου stoikheiōdestérou	στοιχειωδεστέροιν stoikheiōdestéroin	στοιχειωδεστέραιν stoikheiōdestérain	στοιχειωδεστέροιν stoikheiōdestéroin	στοιχειωδεστέρων stoikheiōdestérōn	στοιχειωδεστέρων stoikheiōdestérōn	στοιχειωδεστέρων stoikheiōdestérōn
Dative	στοιχειωδεστέρῳ stoikheiōdestérōi	στοιχειωδεστέρᾳ stoikheiōdestérāi	στοιχειωδεστέρῳ stoikheiōdestérōi	στοιχειωδεστέροιν stoikheiōdestéroin	στοιχειωδεστέραιν stoikheiōdestérain	στοιχειωδεστέροιν stoikheiōdestéroin	στοιχειωδεστέροις stoikheiōdestérois	στοιχειωδεστέραις stoikheiōdestérais	στοιχειωδεστέροις stoikheiōdestérois
Accusative	στοιχειωδέστερον stoikheiōdésteron	στοιχειωδεστέρᾱν stoikheiōdestérān	στοιχειωδέστερον stoikheiōdésteron	στοιχειωδεστέρω stoikheiōdestérō	στοιχειωδεστέρᾱ stoikheiōdestérā	στοιχειωδεστέρω stoikheiōdestérō	στοιχειωδεστέρους stoikheiōdestérous	στοιχειωδεστέρᾱς stoikheiōdestérās	στοιχειωδέστερᾰ stoikheiōdésteră
Vocative	στοιχειωδέστερε stoikheiōdéstere	στοιχειωδεστέρᾱ stoikheiōdestérā	στοιχειωδέστερον stoikheiōdésteron	στοιχειωδεστέρω stoikheiōdestérō	στοιχειωδεστέρᾱ stoikheiōdestérā	στοιχειωδεστέρω stoikheiōdestérō	στοιχειωδέστεροι stoikheiōdésteroi	στοιχειωδέστεραι stoikheiōdésterai	στοιχειωδέστερᾰ stoikheiōdésteră
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	στοιχειωδέστερον stoikheiōdésteron			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

‹στοιχειωδέστερος› s.v. «στοιχειώδης» on page 1,433/1 of Liddell & Scott’s Greek–English Lexicon (8th ed., 1897), Oxford: At the Clarendon Press