στοιχειωμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of στοιχειώνομαι (stoicheiónomai), passive voice of στοιχειώνω (stoicheióno, “haunt”)

Pronunciation

  • IPA(key): /sti.çoˈme.nos/ with synizesis of -χειω-
  • Hyphenation: στοι‧χειω‧μέ‧νος

Participle

στοιχειωμένος • (stoicheioménos) m (feminine στοιχειωμένη, neuter στοιχειωμένο)

  1. haunted, eerie
    Είναι ένα στοιχειωμένο σπίτι ― Eínai éna stoicheioméno spíti ― It is a haunted house

Declension

Declension of στοιχειωμένος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative στοιχειωμένος (stoicheioménos) στοιχειωμένη (stoicheioméni) στοιχειωμένο (stoicheioméno) στοιχειωμένοι (stoicheioménoi) στοιχειωμένες (stoicheioménes) στοιχειωμένα (stoicheioména)
genitive στοιχειωμένου (stoicheioménou) στοιχειωμένης (stoicheioménis) στοιχειωμένου (stoicheioménou) στοιχειωμένων (stoicheioménon) στοιχειωμένων (stoicheioménon) στοιχειωμένων (stoicheioménon)
accusative στοιχειωμένο (stoicheioméno) στοιχειωμένη (stoicheioméni) στοιχειωμένο (stoicheioméno) στοιχειωμένους (stoicheioménous) στοιχειωμένες (stoicheioménes) στοιχειωμένα (stoicheioména)
vocative στοιχειωμένε (stoicheioméne) στοιχειωμένη (stoicheioméni) στοιχειωμένο (stoicheioméno) στοιχειωμένοι (stoicheioménoi) στοιχειωμένες (stoicheioménes) στοιχειωμένα (stoicheioména)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.