στραβισμός

Ancient Greek

From στραβίζω (strabízō, “to squint”) +‎ -μός (-mós), from στραβός (strabós, “distorted, squinting”).

στρᾰβῐσμός • (străbĭsmós) m (genitive στρᾰβῐσμοῦ); second declension

a squinting
- 150 CE – 250 CE, Alexander of Aphrodisias, Problems and Solutions 2.11

Second declension of ὁ στρᾰβῐσμός; τοῦ στρᾰβῐσμοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ στρᾰβῐσμός ho străbĭsmós	τὼ στρᾰβῐσμώ tṑ străbĭsmṓ	οἱ στρᾰβῐσμοί hoi străbĭsmoí
Genitive	τοῦ στρᾰβῐσμοῦ toû străbĭsmoû	τοῖν στρᾰβῐσμοῖν toîn străbĭsmoîn	τῶν στρᾰβῐσμῶν tôn străbĭsmôn
Dative	τῷ στρᾰβῐσμῷ tōî străbĭsmōî	τοῖν στρᾰβῐσμοῖν toîn străbĭsmoîn	τοῖς στρᾰβῐσμοῖς toîs străbĭsmoîs
Accusative	τὸν στρᾰβῐσμόν tòn străbĭsmón	τὼ στρᾰβῐσμώ tṑ străbĭsmṓ	τοὺς στρᾰβῐσμούς toùs străbĭsmoús
Vocative	στρᾰβῐσμέ străbĭsmé	στρᾰβῐσμώ străbĭsmṓ	στρᾰβῐσμοί străbĭsmoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

From Ancient Greek στραβισμός (strabismós), from στραβίζω (strabízō, “to squint”), from στραβός (strabós, “squinting”).

στραβισμός • (stravismós) m (plural στραβισμοί)