στρατοπεδεύω

Ancient Greek

Etymology

στρατόπεδον (stratópedon) +‎ -εύω (-eúō).

Pronunciation

 

Verb

στρᾰτοπεδεύω • (strătopedeúō)

  1. (military) camp, encamp, bivouac

Conjugation

   Present: στρᾰτοπεδεύω, στρᾰτοπεδεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρᾰτοπεδεύω στρᾰτοπεδεύεις στρᾰτοπεδεύει στρᾰτοπεδεύετον στρᾰτοπεδεύετον στρᾰτοπεδεύομεν στρᾰτοπεδεύετε στρᾰτοπεδεύουσῐ(ν)
subjunctive στρᾰτοπεδεύω στρᾰτοπεδεύῃς στρᾰτοπεδεύῃ στρᾰτοπεδεύητον στρᾰτοπεδεύητον στρᾰτοπεδεύωμεν στρᾰτοπεδεύητε στρᾰτοπεδεύωσῐ(ν)
optative στρᾰτοπεδεύοιμῐ στρᾰτοπεδεύοις στρᾰτοπεδεύοι στρᾰτοπεδεύοιτον στρᾰτοπεδευοίτην στρᾰτοπεδεύοιμεν στρᾰτοπεδεύοιτε στρᾰτοπεδεύοιεν
imperative   στρᾰτοπέδευε στρᾰτοπεδευέτω στρᾰτοπεδεύετον στρᾰτοπεδευέτων   στρᾰτοπεδεύετε στρᾰτοπεδευόντων
middle/
passive 		indicative στρᾰτοπεδεύομαι στρᾰτοπεδεύῃ / στρᾰτοπεδεύει στρᾰτοπεδεύεται στρᾰτοπεδεύεσθον στρᾰτοπεδεύεσθον στρᾰτοπεδευόμεθᾰ στρᾰτοπεδεύεσθε στρᾰτοπεδεύονται
subjunctive στρᾰτοπεδεύωμαι στρᾰτοπεδεύῃ στρᾰτοπεδεύηται στρᾰτοπεδεύησθον στρᾰτοπεδεύησθον στρᾰτοπεδευώμεθᾰ στρᾰτοπεδεύησθε στρᾰτοπεδεύωνται
optative στρᾰτοπεδευοίμην στρᾰτοπεδεύοιο στρᾰτοπεδεύοιτο στρᾰτοπεδεύοισθον στρᾰτοπεδευοίσθην στρᾰτοπεδευοίμεθᾰ στρᾰτοπεδεύοισθε στρᾰτοπεδεύοιντο
imperative   στρᾰτοπεδεύου στρᾰτοπεδευέσθω στρᾰτοπεδεύεσθον στρᾰτοπεδευέσθων   στρᾰτοπεδεύεσθε στρᾰτοπεδευέσθων
active middle/passive
infinitive στρᾰτοπεδεύειν στρᾰτοπεδεύεσθαι
participle m στρᾰτοπεδεύων στρᾰτοπεδευόμενος
f στρᾰτοπεδεύουσᾰ στρᾰτοπεδευομένη
n στρᾰτοπεδεῦον στρᾰτοπεδευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐστρᾰτοπέδευον, ἐστρᾰτοπεδευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστρᾰτοπέδευον ἐστρᾰτοπέδευες ἐστρᾰτοπέδευε(ν) ἐστρᾰτοπεδεύετον ἐστρᾰτοπεδευέτην ἐστρᾰτοπεδεύομεν ἐστρᾰτοπεδεύετε ἐστρᾰτοπέδευον
middle/
passive 		indicative ἐστρᾰτοπεδευόμην ἐστρᾰτοπεδεύου ἐστρᾰτοπεδεύετο ἐστρᾰτοπεδεύεσθον ἐστρᾰτοπεδευέσθην ἐστρᾰτοπεδευόμεθᾰ ἐστρᾰτοπεδεύεσθε ἐστρᾰτοπεδεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στρᾰτοπεδεύσω, στρᾰτοπεδεύσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρᾰτοπεδεύσω στρᾰτοπεδεύσεις στρᾰτοπεδεύσει στρᾰτοπεδεύσετον στρᾰτοπεδεύσετον στρᾰτοπεδεύσομεν στρᾰτοπεδεύσετε στρᾰτοπεδεύσουσῐ(ν)
optative στρᾰτοπεδεύσοιμῐ στρᾰτοπεδεύσοις στρᾰτοπεδεύσοι στρᾰτοπεδεύσοιτον στρᾰτοπεδευσοίτην στρᾰτοπεδεύσοιμεν στρᾰτοπεδεύσοιτε στρᾰτοπεδεύσοιεν
middle indicative στρᾰτοπεδεύσομαι στρᾰτοπεδεύσῃ / στρᾰτοπεδεύσει στρᾰτοπεδεύσεται στρᾰτοπεδεύσεσθον στρᾰτοπεδεύσεσθον στρᾰτοπεδευσόμεθᾰ στρᾰτοπεδεύσεσθε στρᾰτοπεδεύσονται
optative στρᾰτοπεδευσοίμην στρᾰτοπεδεύσοιο στρᾰτοπεδεύσοιτο στρᾰτοπεδεύσοισθον στρᾰτοπεδευσοίσθην στρᾰτοπεδευσοίμεθᾰ στρᾰτοπεδεύσοισθε στρᾰτοπεδεύσοιντο
active middle
infinitive στρᾰτοπεδεύσειν στρᾰτοπεδεύσεσθαι
participle m στρᾰτοπεδεύσων στρᾰτοπεδευσόμενος
f στρᾰτοπεδεύσουσᾰ στρᾰτοπεδευσομένη
n στρᾰτοπεδεῦσον στρᾰτοπεδευσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐστρᾰτοπέδευσᾰ, ἐστρᾰτοπεδευσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστρᾰτοπέδευσᾰ ἐστρᾰτοπέδευσᾰς ἐστρᾰτοπέδευσε(ν) ἐστρᾰτοπεδεύσᾰτον ἐστρᾰτοπεδευσᾰ́την ἐστρᾰτοπεδεύσᾰμεν ἐστρᾰτοπεδεύσᾰτε ἐστρᾰτοπέδευσᾰν
subjunctive στρᾰτοπεδεύσω στρᾰτοπεδεύσῃς στρᾰτοπεδεύσῃ στρᾰτοπεδεύσητον στρᾰτοπεδεύσητον στρᾰτοπεδεύσωμεν στρᾰτοπεδεύσητε στρᾰτοπεδεύσωσῐ(ν)
optative στρᾰτοπεδεύσαιμῐ στρᾰτοπεδεύσειᾰς / στρᾰτοπεδεύσαις στρᾰτοπεδεύσειε(ν) / στρᾰτοπεδεύσαι στρᾰτοπεδεύσαιτον στρᾰτοπεδευσαίτην στρᾰτοπεδεύσαιμεν στρᾰτοπεδεύσαιτε στρᾰτοπεδεύσειᾰν / στρᾰτοπεδεύσαιεν
imperative   στρᾰτοπέδευσον στρᾰτοπεδευσᾰ́τω στρᾰτοπεδεύσᾰτον στρᾰτοπεδευσᾰ́των   στρᾰτοπεδεύσᾰτε στρᾰτοπεδευσᾰ́ντων
middle indicative ἐστρᾰτοπεδευσᾰ́μην ἐστρᾰτοπεδεύσω ἐστρᾰτοπεδεύσᾰτο ἐστρᾰτοπεδεύσᾰσθον ἐστρᾰτοπεδευσᾰ́σθην ἐστρᾰτοπεδευσᾰ́μεθᾰ ἐστρᾰτοπεδεύσᾰσθε ἐστρᾰτοπεδεύσᾰντο
subjunctive στρᾰτοπεδεύσωμαι στρᾰτοπεδεύσῃ στρᾰτοπεδεύσηται στρᾰτοπεδεύσησθον στρᾰτοπεδεύσησθον στρᾰτοπεδευσώμεθᾰ στρᾰτοπεδεύσησθε στρᾰτοπεδεύσωνται
optative στρᾰτοπεδευσαίμην στρᾰτοπεδεύσαιο στρᾰτοπεδεύσαιτο στρᾰτοπεδεύσαισθον στρᾰτοπεδευσαίσθην στρᾰτοπεδευσαίμεθᾰ στρᾰτοπεδεύσαισθε στρᾰτοπεδεύσαιντο
imperative   στρᾰτοπέδευσαι στρᾰτοπεδευσᾰ́σθω στρᾰτοπεδεύσᾰσθον στρᾰτοπεδευσᾰ́σθων   στρᾰτοπεδεύσᾰσθε στρᾰτοπεδευσᾰ́σθων
active middle
infinitive στρᾰτοπεδεῦσαι στρᾰτοπεδεύσᾰσθαι
participle m στρᾰτοπεδεύσᾱς στρᾰτοπεδευσᾰ́μενος
f στρᾰτοπεδεύσᾱσᾰ στρᾰτοπεδευσᾰμένη
n στρᾰτοπεδεῦσᾰν στρᾰτοπεδευσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐστρᾰτοπέδευκᾰ, ἐστρᾰτοπέδευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστρᾰτοπέδευκᾰ ἐστρᾰτοπέδευκᾰς ἐστρᾰτοπέδευκε(ν) ἐστρᾰτοπεδεύκᾰτον ἐστρᾰτοπεδεύκᾰτον ἐστρᾰτοπεδεύκᾰμεν ἐστρᾰτοπεδεύκᾰτε ἐστρᾰτοπεδεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐστρᾰτοπεδεύκω ἐστρᾰτοπεδεύκῃς ἐστρᾰτοπεδεύκῃ ἐστρᾰτοπεδεύκητον ἐστρᾰτοπεδεύκητον ἐστρᾰτοπεδεύκωμεν ἐστρᾰτοπεδεύκητε ἐστρᾰτοπεδεύκωσῐ(ν)
optative ἐστρᾰτοπεδεύκοιμῐ / ἐστρᾰτοπεδευκοίην ἐστρᾰτοπεδεύκοις / ἐστρᾰτοπεδευκοίης ἐστρᾰτοπεδεύκοι / ἐστρᾰτοπεδευκοίη ἐστρᾰτοπεδεύκοιτον ἐστρᾰτοπεδευκοίτην ἐστρᾰτοπεδεύκοιμεν ἐστρᾰτοπεδεύκοιτε ἐστρᾰτοπεδεύκοιεν
imperative   ἐστρᾰτοπέδευκε ἐστρᾰτοπεδευκέτω ἐστρᾰτοπεδεύκετον ἐστρᾰτοπεδευκέτων   ἐστρᾰτοπεδεύκετε ἐστρᾰτοπεδευκόντων
middle/
passive 		indicative ἐστρᾰτοπέδευμαι ἐστρᾰτοπέδευσαι ἐστρᾰτοπέδευται ἐστρᾰτοπέδευσθον ἐστρᾰτοπέδευσθον ἐστρᾰτοπεδεύμεθᾰ ἐστρᾰτοπέδευσθε ἐστρᾰτοπέδευνται
subjunctive ἐστρᾰτοπεδευμένος ὦ ἐστρᾰτοπεδευμένος ᾖς ἐστρᾰτοπεδευμένος ᾖ ἐστρᾰτοπεδευμένω ἦτον ἐστρᾰτοπεδευμένω ἦτον ἐστρᾰτοπεδευμένοι ὦμεν ἐστρᾰτοπεδευμένοι ἦτε ἐστρᾰτοπεδευμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐστρᾰτοπεδευμένος εἴην ἐστρᾰτοπεδευμένος εἴης ἐστρᾰτοπεδευμένος εἴη ἐστρᾰτοπεδευμένω εἴητον / εἶτον ἐστρᾰτοπεδευμένω εἰήτην / εἴτην ἐστρᾰτοπεδευμένοι εἴημεν / εἶμεν ἐστρᾰτοπεδευμένοι εἴητε / εἶτε ἐστρᾰτοπεδευμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἐστρᾰτοπέδευσο ἐστρᾰτοπεδεύσθω ἐστρᾰτοπέδευσθον ἐστρᾰτοπεδεύσθων   ἐστρᾰτοπέδευσθε ἐστρᾰτοπεδεύσθων
active middle/passive
infinitive ἐστρᾰτοπεδευκέναι ἐστρᾰτοπεδεῦσθαι
participle m ἐστρᾰτοπεδευκώς ἐστρᾰτοπεδευμένος
f ἐστρᾰτοπεδευκυῖᾰ ἐστρᾰτοπεδευμένη
n ἐστρᾰτοπεδευκός ἐστρᾰτοπεδευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek στρατοπεδεύω (stratopedeúō).

Pronunciation

  • IPA(key): /stɾa.to.peˈðe.vo/
  • Hyphenation: στρα‧το‧πε‧δεύ‧ω

Verb

στρατοπεδεύω • (stratopedévo) (past στρατοπέδευσα, passive —)

  1. (military) to camp, encamp, bivouac

Conjugation

στρατοπεδεύω   (active voice only plus passive perfect participle)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg στρατοπεδεύσω
2 sg στρατοπεδεύεις στρατοπεδεύσεις
3 sg στρατοπεδεύει στρατοπεδεύσει
1 pl στρατοπεδεύουμε, [‑ομε] στρατοπεδεύσουμε, [‑ομε]
2 pl στρατοπεδεύετε στρατοπεδεύσετε
3 pl στρατοπεδεύουν(ε) στρατοπεδεύσουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg στρατοπέδευα στρατοπέδευσα
2 sg στρατοπέδευες στρατοπέδευσες
3 sg στρατοπέδευε στρατοπέδευσε
1 pl στρατοπεδεύαμε στρατοπεδεύσαμε
2 pl στρατοπεδεύατε στρατοπεδεύσατε
3 pl στρατοπέδευαν, στρατοπεδεύαν(ε) στρατοπέδευσαν, στρατοπεδεύσαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα ➤ θα στρατοπεδεύσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα στρατοπεδεύεις, … θα στρατοπεδεύσεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … στρατοπεδεύσει
  έχω, έχεις, … στρατοπεδευμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		   είμαι, είσαι, … στρατοπεδευμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤   είχα, είχες, … στρατοπεδεύσει
  είχα, είχες, … στρατοπεδευμένο, ‑η, ‑ο 		   ήμουν, ήσουν, … στρατοπεδευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … στρατοπεδεύσει
  θα έχω, θα έχεις, … στρατοπεδευμένο, ‑η, ‑ο 		   θα είμαι, θα είσαι, … στρατοπεδευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg στρατοπέδευε στρατοπέδευσε
2 pl στρατοπεδεύετε στρατοπεδεύστε
Other forms
Active present participle ➤   στρατοπεδεύοντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας στρατοπεδεύσει ➤
Passive perfect participle ➤ στρατοπεδευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤   στρατοπεδεύσει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.