στρογγύλιον

Ancient Greek

Etymology

From στρογγῠ́λος (strongŭ́los, “round; spherical”) +‎ -ῐον (-ĭon, nominative diminutive suffix).

Pronunciation

 

Noun

στρογγύλιον • (strongúlion) n (genitive στρογγύλιου); second declension

  1. A round pot or flask; a strongylium or strongylion.

Declension

Second declension of τὸ στρογγύλιον; τοῦ στρογγυλίου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative τὸ στρογγύλιον
tò strongúlion 		τὼ στρογγυλίω
tṑ strongulíō 		τᾰ̀ στρογγύλιᾰ
tằ strongúliă
Genitive τοῦ στρογγυλίου
toû strongulíou 		τοῖν στρογγυλίοιν
toîn strongulíoin 		τῶν στρογγυλίων
tôn strongulíōn
Dative τῷ στρογγυλίῳ
tōî strongulíōi 		τοῖν στρογγυλίοιν
toîn strongulíoin 		τοῖς στρογγυλίοις
toîs strongulíois
Accusative τὸ στρογγύλιον
tò strongúlion 		τὼ στρογγυλίω
tṑ strongulíō 		τᾰ̀ στρογγύλιᾰ
tằ strongúliă
Vocative στρογγύλιον
strongúlion 		στρογγυλίω
strongulíō 		στρογγύλιᾰ
strongúliă
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

  • → Translingual: Strongylium
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.