στυγέων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sty.ɡé.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /styˈɡe.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /styˈʝe.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /styˈʝe.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /stiˈʝe.on/

Participle

στῠγέων • (stŭgéōn) m (feminine στῠγέουσᾰ, neuter στῠγέον); first/third declension

present active participle of στυγέω (stugéō)

Declension

First and third declension of στῠγέων; στῠγέουσᾰ; στῠγέον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	στῠγέων stŭgéōn	στῠγέουσᾰ stŭgéousă	στῠγέον stŭgéon	στῠγέοντε stŭgéonte	στῠγεούσᾱ stŭgeoúsā	στῠγέοντε stŭgéonte	στῠγέοντες stŭgéontes	στῠγέουσαι stŭgéousai	στῠγέοντᾰ stŭgéontă
Genitive	στῠγέοντος stŭgéontos	στῠγεούσης stŭgeoúsēs	στῠγέοντος stŭgéontos	στῠγεόντοιν stŭgeóntoin	στῠγεούσαιν stŭgeoúsain	στῠγεόντοιν stŭgeóntoin	στῠγεόντων stŭgeóntōn	στῠγεουσῶν stŭgeousôn	στῠγεόντων stŭgeóntōn
Dative	στῠγέοντῐ stŭgéontĭ	στῠγεούσῃ stŭgeoúsēi	στῠγέοντῐ stŭgéontĭ	στῠγεόντοιν stŭgeóntoin	στῠγεούσαιν stŭgeoúsain	στῠγεόντοιν stŭgeóntoin	στῠγέουσῐ / στῠγέουσῐν stŭgéousĭ(n)	στῠγεούσαις stŭgeoúsais	στῠγέουσῐ / στῠγέουσῐν stŭgéousĭ(n)
Accusative	στῠγέοντᾰ stŭgéontă	στῠγέουσᾰν stŭgéousăn	στῠγέον stŭgéon	στῠγέοντε stŭgéonte	στῠγεούσᾱ stŭgeoúsā	στῠγέοντε stŭgéonte	στῠγέοντᾰς stŭgéontăs	στῠγεούσᾱς stŭgeoúsās	στῠγέοντᾰ stŭgéontă
Vocative	στῠγέων stŭgéōn	στῠγέουσᾰ stŭgéousă	στῠγέον stŭgéon	στῠγέοντε stŭgéonte	στῠγεούσᾱ stŭgeoúsā	στῠγέοντε stŭgéonte	στῠγέοντες stŭgéontes	στῠγέουσαι stŭgéousai	στῠγέοντᾰ stŭgéontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	στῠγεόντως stŭgeóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.