συγγράφομαι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.ɡrá.pʰo.mai̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋˈɡra.pʰo.mɛ/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋˈɡra.ɸo.mɛ/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋˈɡra.fo.me/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋˈɡra.fo.me/

Verb

σῠγγρᾰ́φομαι • (sŭngrắphomai)

first-person singular indicative present mediopassive of σῠγγρᾰ́φω (sŭngrắphō)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /siŋˈɣra.fo.me/ (some speakers pronounce /siŋˈɡɾa.fo.me/)
Hyphenation: συγ‧γρά‧φο‧μαι
Homophone: συγγράφομε (syngráfome)

Verb

συγγράφομαι • (syngráfomai) passive (past συγγράφηκα/συγγράφτηκα, active συγγράφω)

to be written

Conjugation

for this verb's full conjugation see the active form