συγγραφέας
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /syŋ.ɡra.pʰé.aːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /syŋ.ɡraˈpʰe.as/
- (4th CE Koine) IPA(key): /syŋ.ɡraˈɸe.as/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /syŋ.ɡraˈfe.as/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /siŋ.ɡraˈfe.as/
Noun
συγγρᾰφέᾱς • (sungrăphéās)
- accusative plural of σῠγγρᾰφεύς (sŭngrăpheús)
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek συγγραφεύς (sungrapheús, “prose-writer, historian”)
Pronunciation
- (standard) IPA(key): /siŋ.ɣraˈfe.as/
- (less common) IPA(key): /siŋ.ɡɾaˈfe.as/
- Hyphenation: συγ‧γρα‧φέ‧ας
Noun
συγγραφέας • (syngraféas) m or f (plural συγγραφείς)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | συγγραφέας (syngraféas) | συγγραφείς (syngrafeís) |
| genitive | συγγραφέα (syngraféa) συγγραφέως (syngraféos) |
συγγραφέων (syngraféon) |
| accusative | συγγραφέα (syngraféa) | συγγραφείς (syngrafeís) |
| vocative | συγγραφέα (syngraféa) | συγγραφείς (syngrafeís) |
The second genitive singular is formal (ancient), and suitable for the feminine gender.
Synonyms
- λογοτέχνης m (logotéchnis, “writer”)
- λογοτέχνιδα f (logotéchnida, “writer”)
Further reading
- συγγραφέας on the Greek Wikipedia.Wikipedia el