συγκατοίκηση

Greek

Pronunciation

  • IPA(key): /si(ŋ).ɡaˈti.ci.si/

Noun

συγκατοίκηση • (sygkatoíkisi) f (plural συγκατοικήσεις)

  1. cohabitation
  2. concubinage

Declension

Declension of συγκατοίκηση
singular plural
nominative συγκατοίκηση (sygkatoíkisi) συγκατοικήσεις (sygkatoikíseis)
genitive συγκατοίκησης (sygkatoíkisis) συγκατοικήσεων (sygkatoikíseon)
accusative συγκατοίκηση (sygkatoíkisi) συγκατοικήσεις (sygkatoikíseis)
vocative συγκατοίκηση (sygkatoíkisi) συγκατοικήσεις (sygkatoikíseis)

Older or formal genitive singular: συγκατοικήσεως (sygkatoikíseos)

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.