συγχωρηθείς

Ancient Greek

Etymology

From συγχωρέω (sunkhōréō, “withdraw”) +‎ -θείς (-theís, “a suffix forming passive participles”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.rɛː.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kʰo.re̝ˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.xo.riˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.xo.riˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.xo.riˈθis/

Participle

συγχωρηθείς • (sunkhōrētheís) m (feminine συγχωρηθεῖσᾰ, neuter συγχωρηθέν); first/third declension

aorist passive participle of συγχωρέω (sunkhōréō)

Declension

First and third declension of συγχωρηθείς; συγχωρηθεῖσᾰ; συγχωρηθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	συγχωρηθείς sunkhōrētheís	συγχωρηθεῖσᾰ sunkhōrētheîsă	συγχωρηθέν sunkhōrēthén	συγχωρηθέντε sunkhōrēthénte	συγχωρηθείσᾱ sunkhōrētheísā	συγχωρηθέντε sunkhōrēthénte	συγχωρηθέντες sunkhōrēthéntes	συγχωρηθεῖσαι sunkhōrētheîsai	συγχωρηθέντᾰ sunkhōrēthéntă
Genitive	συγχωρηθέντος sunkhōrēthéntos	συγχωρηθείσης sunkhōrētheísēs	συγχωρηθέντος sunkhōrēthéntos	συγχωρηθέντοιν sunkhōrēthéntoin	συγχωρηθείσαιν sunkhōrētheísain	συγχωρηθέντοιν sunkhōrēthéntoin	συγχωρηθέντων sunkhōrēthéntōn	συγχωρηθεισῶν sunkhōrētheisôn	συγχωρηθέντων sunkhōrēthéntōn
Dative	συγχωρηθέντῐ sunkhōrēthéntĭ	συγχωρηθείσῃ sunkhōrētheísēi	συγχωρηθέντῐ sunkhōrēthéntĭ	συγχωρηθέντοιν sunkhōrēthéntoin	συγχωρηθείσαιν sunkhōrētheísain	συγχωρηθέντοιν sunkhōrēthéntoin	συγχωρηθεῖσῐ / συγχωρηθεῖσῐν sunkhōrētheîsĭ(n)	συγχωρηθείσαις sunkhōrētheísais	συγχωρηθεῖσῐ / συγχωρηθεῖσῐν sunkhōrētheîsĭ(n)
Accusative	συγχωρηθέντᾰ sunkhōrēthéntă	συγχωρηθεῖσᾰν sunkhōrētheîsăn	συγχωρηθέν sunkhōrēthén	συγχωρηθέντε sunkhōrēthénte	συγχωρηθείσᾱ sunkhōrētheísā	συγχωρηθέντε sunkhōrēthénte	συγχωρηθέντᾰς sunkhōrēthéntăs	συγχωρηθείσᾱς sunkhōrētheísās	συγχωρηθέντᾰ sunkhōrēthéntă
Vocative	συγχωρηθείς sunkhōrētheís	συγχωρηθεῖσᾰ sunkhōrētheîsă	συγχωρηθέν sunkhōrēthén	συγχωρηθέντε sunkhōrēthénte	συγχωρηθείσᾱ sunkhōrētheísā	συγχωρηθέντε sunkhōrēthénte	συγχωρηθέντες sunkhōrēthéntes	συγχωρηθεῖσαι sunkhōrētheîsai	συγχωρηθέντᾰ sunkhōrēthéntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	συγχωρηθέντως sunkhōrēthéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.