συγχωρητικός

Greek

Etymology

From συγχωρώ (synchoró, “to forgive”) +‎ -τικός (-tikós, adjectival suffix).

Adjective

συγχωρητικός • (synchoritikós) m (feminine συγχωρητική, neuter συγχωρητικό)

  1. forgiving (tending to forgive)

Declension

Declension of συγχωρητικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative συγχωρητικός (synchoritikós) συγχωρητική (synchoritikí) συγχωρητικό (synchoritikó) συγχωρητικοί (synchoritikoí) συγχωρητικές (synchoritikés) συγχωρητικά (synchoritiká)
genitive συγχωρητικού (synchoritikoú) συγχωρητικής (synchoritikís) συγχωρητικού (synchoritikoú) συγχωρητικών (synchoritikón) συγχωρητικών (synchoritikón) συγχωρητικών (synchoritikón)
accusative συγχωρητικό (synchoritikó) συγχωρητική (synchoritikí) συγχωρητικό (synchoritikó) συγχωρητικούς (synchoritikoús) συγχωρητικές (synchoritikés) συγχωρητικά (synchoritiká)
vocative συγχωρητικέ (synchoritiké) συγχωρητική (synchoritikí) συγχωρητικό (synchoritikó) συγχωρητικοί (synchoritikoí) συγχωρητικές (synchoritikés) συγχωρητικά (synchoritiká)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.