συκοτράγος
Ancient Greek
Etymology
From σῦκον (sûkon, “fig”) + τράγω (trágō, “to munch”) + -ος (-os).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /syː.ko.trá.ɡos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /sy.koˈtra.ɡos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /sy.koˈtra.ɣos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /sy.koˈtra.ɣos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /si.koˈtra.ɣos/
Adjective
σῡκοτρᾰ́γος • (sūkotrắgos) m or f (neuter σῡκοτρᾰ́γον); second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | σῡκοτρᾰ́γος sūkotrắgos |
σῡκοτρᾰ́γον sūkotrắgon |
σῡκοτρᾰ́γω sūkotrắgō |
σῡκοτρᾰ́γω sūkotrắgō |
σῡκοτρᾰ́γοι sūkotrắgoi |
σῡκοτρᾰ́γᾰ sūkotrắgă | ||||||||
| Genitive | σῡκοτρᾰ́γου sūkotrắgou |
σῡκοτρᾰ́γου sūkotrắgou |
σῡκοτρᾰ́γοιν sūkotrắgoin |
σῡκοτρᾰ́γοιν sūkotrắgoin |
σῡκοτρᾰ́γων sūkotrắgōn |
σῡκοτρᾰ́γων sūkotrắgōn | ||||||||
| Dative | σῡκοτρᾰ́γῳ sūkotrắgōi |
σῡκοτρᾰ́γῳ sūkotrắgōi |
σῡκοτρᾰ́γοιν sūkotrắgoin |
σῡκοτρᾰ́γοιν sūkotrắgoin |
σῡκοτρᾰ́γοις sūkotrắgois |
σῡκοτρᾰ́γοις sūkotrắgois | ||||||||
| Accusative | σῡκοτρᾰ́γον sūkotrắgon |
σῡκοτρᾰ́γον sūkotrắgon |
σῡκοτρᾰ́γω sūkotrắgō |
σῡκοτρᾰ́γω sūkotrắgō |
σῡκοτρᾰ́γους sūkotrắgous |
σῡκοτρᾰ́γᾰ sūkotrắgă | ||||||||
| Vocative | σῡκοτρᾰ́γε sūkotrắge |
σῡκοτρᾰ́γον sūkotrắgon |
σῡκοτρᾰ́γω sūkotrắgō |
σῡκοτρᾰ́γω sūkotrắgō |
σῡκοτρᾰ́γοι sūkotrắgoi |
σῡκοτρᾰ́γᾰ sūkotrắgă | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| σῡκοτρᾰ́γως sūkotrắgōs |
σῡκοτρᾰγώτερος sūkotrăgṓteros |
σῡκοτρᾰγώτᾰτος sūkotrăgṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Further reading
- “συκοτράγος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- συκοτράγος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette