συλήσων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /syː.lɛ̌ː.sɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syˈle̝.son/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /syˈli.son/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syˈli.son/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈli.son/

Participle

σῡλήσων • (sūlḗsōn) m (feminine σῡλήσουσᾰ, neuter σῡλῆσον); first/third declension

present active participle of σῡλάω (sūláō)

Declension

First and third declension of σῡλήσων; σῡλήσουσᾰ; σῡλῆσον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σῡλήσων sūlḗsōn	σῡλήσουσᾰ sūlḗsousă	σῡλῆσον sūlêson	σῡλήσοντε sūlḗsonte	σῡλησούσᾱ sūlēsoúsā	σῡλήσοντε sūlḗsonte	σῡλήσοντες sūlḗsontes	σῡλήσουσαι sūlḗsousai	σῡλήσοντᾰ sūlḗsontă
Genitive	σῡλήσοντος sūlḗsontos	σῡλησούσης sūlēsoúsēs	σῡλήσοντος sūlḗsontos	σῡλησόντοιν sūlēsóntoin	σῡλησούσαιν sūlēsoúsain	σῡλησόντοιν sūlēsóntoin	σῡλησόντων sūlēsóntōn	σῡλησουσῶν sūlēsousôn	σῡλησόντων sūlēsóntōn
Dative	σῡλήσοντῐ sūlḗsontĭ	σῡλησούσῃ sūlēsoúsēi	σῡλήσοντῐ sūlḗsontĭ	σῡλησόντοιν sūlēsóntoin	σῡλησούσαιν sūlēsoúsain	σῡλησόντοιν sūlēsóntoin	σῡλήσουσῐ / σῡλήσουσῐν sūlḗsousĭ(n)	σῡλησούσαις sūlēsoúsais	σῡλήσουσῐ / σῡλήσουσῐν sūlḗsousĭ(n)
Accusative	σῡλήσοντᾰ sūlḗsontă	σῡλήσουσᾰν sūlḗsousăn	σῡλῆσον sūlêson	σῡλήσοντε sūlḗsonte	σῡλησούσᾱ sūlēsoúsā	σῡλήσοντε sūlḗsonte	σῡλήσοντᾰς sūlḗsontăs	σῡλησούσᾱς sūlēsoúsās	σῡλήσοντᾰ sūlḗsontă
Vocative	σῡλήσων sūlḗsōn	σῡλήσουσᾰ sūlḗsousă	σῡλῆσον sūlêson	σῡλήσοντε sūlḗsonte	σῡλησούσᾱ sūlēsoúsā	σῡλήσοντε sūlḗsonte	σῡλήσοντες sūlḗsontes	σῡλήσουσαι sūlḗsousai	σῡλήσοντᾰ sūlḗsontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σῡλησόντως sūlēsóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.