συμμαθήτρια

See also: μαθήτρια, μαθητής, and συμμαθητής

Ancient Greek

From συμμαθητής (summathētḗs) +‎ -τρια (-tria).^[1]

συμμαθήτρια • (summathḗtria) f (genitive συμμαθητρίας); first declension

First declension of ἡ συμμαθήτρῐᾰ; τῆς συμμαθητρῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ συμμαθήτρῐᾰ hē summathḗtrĭă	τὼ συμμαθητρῐ́ᾱ tṑ summathētrĭ́ā	αἱ συμμαθήτρῐαι hai summathḗtrĭai
Genitive	τῆς συμμαθητρῐ́ᾱς tês summathētrĭ́ās	τοῖν συμμαθητρῐ́αιν toîn summathētrĭ́ain	τῶν συμμαθητρῐῶν tôn summathētrĭôn
Dative	τῇ συμμαθητρῐ́ᾳ tēî summathētrĭ́āi	τοῖν συμμαθητρῐ́αιν toîn summathētrĭ́ain	ταῖς συμμαθητρῐ́αις taîs summathētrĭ́ais
Accusative	τὴν συμμαθήτρῐᾰν tḕn summathḗtrĭăn	τὼ συμμαθητρῐ́ᾱ tṑ summathētrĭ́ā	τᾱ̀ς συμμαθητρῐ́ᾱς tā̀s summathētrĭ́ās
Vocative	συμμαθήτρῐᾰ summathḗtrĭă	συμμαθητρῐ́ᾱ summathētrĭ́ā	συμμαθήτρῐαι summathḗtrĭai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

^ συμμαθήτρια, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Learned borrowing from Byzantine Greek συμμαθήτρια (summathḗtria). By surface analysis, συμμαθητής (symmathitís) +‎ -τρια (-tria).^[1]

συμμαθήτρια • (symmathítria) f (plural συμμαθήτριες, masculine συμμαθητής)

female equivalent of συμμαθητής (symmathitís, “classmate; schoolmate, fellow pupil”)

Declension of **συμμαθήτρια**
	singular	plural
nominative	συμμαθήτρια (symmathítria)	συμμαθήτριες (symmathítries)
genitive	συμμαθήτριας (symmathítrias)	συμμαθητριών (symmathitrión)
accusative	συμμαθήτρια (symmathítria)	συμμαθήτριες (symmathítries)
vocative	συμμαθήτρια (symmathítria)	συμμαθήτριες (symmathítries)

^ συμμαθήτρια, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language