συμμείγνυμι

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From συν- (sun-) +‎ μίγνυμι (mígnumi).

Pronunciation

 

Verb

συμμείγνῡμῐ • (summeígnūmĭ)

  1. to mix together, commingle
  2. to join forces
  3. to unite
  4. to associate, communicate
  5. to meet for conversation, to converse
  6. to meet in a close fight, come to blows, engage with
  7. to meet

Inflection

   Present: σῠμμείγνῡμῐ, σῠμμείγνῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠμμείγνῡμῐ σῠμμείγνῡς σῠμμείγνῡσῐ(ν) σῠμμείγνῠτον σῠμμείγνῠτον σῠμμείγνῠμεν σῠμμείγνῠτε σῠμμειγνῠ́ᾱσῐ(ν)
subjunctive σῠμμειγνῠ́ω σῠμμειγνῠ́ῃς σῠμμειγνῠ́ῃ σῠμμειγνῠ́ητον σῠμμειγνῠ́ητον σῠμμειγνῠ́ωμεν σῠμμειγνῠ́ητε σῠμμειγνῠ́ωσῐ(ν)
optative σῠμμειγνῠ́οιμῐ σῠμμειγνῠ́οις σῠμμειγνῠ́οι σῠμμειγνῠ́οιτον σῠμμειγνῠοίτην σῠμμειγνῠ́οιμεν σῠμμειγνῠ́οιτε σῠμμειγνῠ́οιεν
imperative   σῠμμείγνῡ σῠμμειγνῠ́τω σῠμμείγνῠτον σῠμμειγνῠ́των   σῠμμείγνῠτε σῠμμειγνῠ́ντων
middle/
passive 		indicative σῠμμείγνῠμαι σῠμμείγνῠσαι σῠμμείγνῠται σῠμμείγνῠσθον σῠμμείγνῠσθον σῠμμειγνῠ́μεθα σῠμμείγνῠσθε σῠμμείγνῠνται
subjunctive σῠμμειγνῠ́ωμαι σῠμμειγνῠ́ῃ σῠμμειγνῠ́ηται σῠμμειγνῠ́ησθον σῠμμειγνῠ́ησθον σῠμμειγνῠώμεθᾰ σῠμμειγνῠ́ησθε σῠμμειγνῠ́ωνται
optative σῠμμειγνῠοίμην σῠμμειγνῠ́οιο σῠμμειγνῠ́οιτο σῠμμειγνῠ́οισθον σῠμμειγνῠοίσθην σῠμμειγνῠοίμεθᾰ σῠμμειγνῠ́οισθε σῠμμειγνῠ́οιντο
imperative   σῠμμείγνῠσο σῠμμειγνῠ́σθω σῠμμείγνῠσθον σῠμμειγνῠ́σθων   σῠμμείγνῠσθε σῠμμειγνῠ́σθων
active middle/passive
infinitive σῠμμειγνῠ́ναι σῠμμείγνῠσθαι
participle m σῠμμειγνῡ́ς σῠμμειγνῠ́μενος
f σῠμμειγνῦσᾰ σῠμμειγνῠμένη
n σῠμμειγνῠ́ν σῠμμειγνῠ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: σῠνεμείγνῡν, σῠνεμειγνῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνεμείγνῡν σῠνεμείγνῡς σῠνεμείγνῡ σῠνεμείγνῠτον σῠνεμειγνῠ́την σῠνεμείγνῠμεν σῠνεμείγνῠτε σῠνεμείγνῠσᾰν
middle/
passive 		indicative σῠνεμειγνῠ́μην σῠνεμείγνῠσο σῠνεμείγνῠτο σῠνεμείγνῠσθον σῠνεμειγνῠ́σθην σῠνεμειγνῠ́μεθᾰ σῠνεμείγνῠσθε σῠνεμείγνῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σῠμμείξω, σῠμμείξομαι, σῠμμειχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠμμείξω σῠμμείξεις σῠμμείξει σῠμμείξετον σῠμμείξετον σῠμμείξομεν σῠμμείξετε σῠμμείξουσῐ(ν)
optative σῠμμείξοιμῐ σῠμμείξοις σῠμμείξοι σῠμμείξοιτον σῠμμειξοίτην σῠμμείξοιμεν σῠμμείξοιτε σῠμμείξοιεν
middle indicative σῠμμείξομαι σῠμμείξῃ / σῠμμείξει σῠμμείξεται σῠμμείξεσθον σῠμμείξεσθον σῠμμειξόμεθᾰ σῠμμείξεσθε σῠμμείξονται
optative σῠμμειξοίμην σῠμμείξοιο σῠμμείξοιτο σῠμμείξοισθον σῠμμειξοίσθην σῠμμειξοίμεθᾰ σῠμμείξοισθε σῠμμείξοιντο
passive indicative σῠμμειχθήσομαι σῠμμειχθήσῃ σῠμμειχθήσεται σῠμμειχθήσεσθον σῠμμειχθήσεσθον σῠμμειχθησόμεθᾰ σῠμμειχθήσεσθε σῠμμειχθήσονται
optative σῠμμειχθησοίμην σῠμμειχθήσοιο σῠμμειχθήσοιτο σῠμμειχθήσοισθον σῠμμειχθησοίσθην σῠμμειχθησοίμεθᾰ σῠμμειχθήσοισθε σῠμμειχθήσοιντο
active middle passive
infinitive σῠμμείξειν σῠμμείξεσθαι σῠμμειχθήσεσθαι
participle m σῠμμείξων σῠμμειξόμενος σῠμμειχθησόμενος
f σῠμμείξουσᾰ σῠμμειξομένη σῠμμειχθησομένη
n σῠμμεῖξον σῠμμειξόμενον σῠμμειχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σῠνέμειξᾰ, σῠνεμειξᾰ́μην, σῠνεμείχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνέμειξᾰ σῠνέμειξᾰς σῠνέμειξε(ν) σῠνεμείξᾰτον σῠνεμειξᾰ́την σῠνεμείξᾰμεν σῠνεμείξᾰτε σῠνέμειξᾰν
subjunctive σῠμμείξω σῠμμείξῃς σῠμμείξῃ σῠμμείξητον σῠμμείξητον σῠμμείξωμεν σῠμμείξητε σῠμμείξωσῐ(ν)
optative σῠμμείξαιμῐ σῠμμείξειᾰς / σῠμμείξαις σῠμμείξειε(ν) / σῠμμείξαι σῠμμείξαιτον σῠμμειξαίτην σῠμμείξαιμεν σῠμμείξαιτε σῠμμείξειᾰν / σῠμμείξαιεν
imperative   σῠ́μμειξον σῠμμειξᾰ́τω σῠμμείξᾰτον σῠμμειξᾰ́των   σῠμμείξᾰτε σῠμμειξᾰ́ντων
middle indicative σῠνεμειξᾰ́μην σῠνεμείξω σῠνεμείξᾰτο σῠνεμείξᾰσθον σῠνεμειξᾰ́σθην σῠνεμειξᾰ́μεθᾰ σῠνεμείξᾰσθε σῠνεμείξᾰντο
subjunctive σῠμμείξωμαι σῠμμείξῃ σῠμμείξηται σῠμμείξησθον σῠμμείξησθον σῠμμειξώμεθᾰ σῠμμείξησθε σῠμμείξωνται
optative σῠμμειξαίμην σῠμμείξαιο σῠμμείξαιτο σῠμμείξαισθον σῠμμειξαίσθην σῠμμειξαίμεθᾰ σῠμμείξαισθε σῠμμείξαιντο
imperative   σῠ́μμειξαι σῠμμειξᾰ́σθω σῠμμείξᾰσθον σῠμμειξᾰ́σθων   σῠμμείξᾰσθε σῠμμειξᾰ́σθων
passive indicative σῠνεμείχθην σῠνεμείχθης σῠνεμείχθη σῠνεμείχθητον σῠνεμειχθήτην σῠνεμείχθημεν σῠνεμείχθητε σῠνεμείχθησᾰν
subjunctive σῠμμειχθῶ σῠμμειχθῇς σῠμμειχθῇ σῠμμειχθῆτον σῠμμειχθῆτον σῠμμειχθῶμεν σῠμμειχθῆτε σῠμμειχθῶσῐ(ν)
optative σῠμμειχθείην σῠμμειχθείης σῠμμειχθείη σῠμμειχθεῖτον / σῠμμειχθείητον σῠμμειχθείτην / σῠμμειχθειήτην σῠμμειχθεῖμεν / σῠμμειχθείημεν σῠμμειχθεῖτε / σῠμμειχθείητε σῠμμειχθεῖεν / σῠμμειχθείησᾰν
imperative   σῠμμείχθητῐ σῠμμειχθήτω σῠμμείχθητον σῠμμειχθήτων   σῠμμείχθητε σῠμμειχθέντων
active middle passive
infinitive σῠμμεῖξαι σῠμμείξᾰσθαι σῠμμειχθῆναι
participle m σῠμμείξᾱς σῠμμειξᾰ́μενος σῠμμειχθείς
f σῠμμείξᾱσᾰ σῠμμειξᾰμένη σῠμμειχθεῖσᾰ
n σῠμμεῖξᾰν σῠμμειξᾰ́μενον σῠμμειχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: σῠμμέμῐχᾰ, σῠμμέμῐγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠμμέμῐχᾰ σῠμμέμῐχᾰς σῠμμέμῐχε(ν) σῠμμεμῐ́χᾰτον σῠμμεμῐ́χᾰτον σῠμμεμῐ́χᾰμεν σῠμμεμῐ́χᾰτε σῠμμεμῐ́χᾱσῐ(ν)
subjunctive σῠμμεμῐ́χω σῠμμεμῐ́χῃς σῠμμεμῐ́χῃ σῠμμεμῐ́χητον σῠμμεμῐ́χητον σῠμμεμῐ́χωμεν σῠμμεμῐ́χητε σῠμμεμῐ́χωσῐ(ν)
optative σῠμμεμῐ́χοιμῐ / σῠμμεμῐχοίην σῠμμεμῐ́χοις / σῠμμεμῐχοίης σῠμμεμῐ́χοι / σῠμμεμῐχοίη σῠμμεμῐ́χοιτον σῠμμεμῐχοίτην σῠμμεμῐ́χοιμεν σῠμμεμῐ́χοιτε σῠμμεμῐ́χοιεν
imperative   σῠμμέμῐχε σῠμμεμῐχέτω σῠμμεμῐ́χετον σῠμμεμῐχέτων   σῠμμεμῐ́χετε σῠμμεμῐχόντων
middle/
passive 		indicative σῠμμέμῐγμαι σῠμμέμῐξαι σῠμμέμῐκται σῠμμέμῐχθον σῠμμέμῐχθον σῠμμεμῐ́γμεθᾰ σῠμμέμῐχθε σῠμμεμῐ́γᾰται
subjunctive σῠμμεμῐγμένος ὦ σῠμμεμῐγμένος ᾖς σῠμμεμῐγμένος ᾖ σῠμμεμῐγμένω ἦτον σῠμμεμῐγμένω ἦτον σῠμμεμῐγμένοι ὦμεν σῠμμεμῐγμένοι ἦτε σῠμμεμῐγμένοι ὦσῐ(ν)
optative σῠμμεμῐγμένος εἴην σῠμμεμῐγμένος εἴης σῠμμεμῐγμένος εἴη σῠμμεμῐγμένω εἴητον / εἶτον σῠμμεμῐγμένω εἰήτην / εἴτην σῠμμεμῐγμένοι εἴημεν / εἶμεν σῠμμεμῐγμένοι εἴητε / εἶτε σῠμμεμῐγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   σῠμμέμῐξο σῠμμεμῐ́χθω σῠμμέμῐχθον σῠμμεμῐ́χθων   σῠμμέμῐχθε σῠμμεμῐ́χθων
active middle/passive
infinitive σῠμμεμῐχέναι σῠμμεμῐ́χθαι
participle m σῠμμεμῐχώς σῠμμεμῐγμένος
f σῠμμεμῐχυῖᾰ σῠμμεμῐγμένη
n σῠμμεμῐχός σῠμμεμῐγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.