συνέπομαι

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From συν- (sun-) +‎ ἕπομαι (hépomai).

Pronunciation

 

Verb

συνέπομαι • (sunépomai)

  1. to follow along with, follow closely, accompany
  2. to follow all the way
  3. to follow, understand

Conjugation

   Present: σῠνέπομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative σῠνέπομαι σῠνέπῃ / σῠνέπει σῠνέπεται σῠνέπεσθον σῠνέπεσθον σῠνεπόμεθᾰ σῠνέπεσθε σῠνέπονται
subjunctive σῠνέπωμαι σῠνέπῃ σῠνέπηται σῠνέπησθον σῠνέπησθον σῠνεπώμεθᾰ σῠνέπησθε σῠνέπωνται
optative σῠνεποίμην σῠνέποιο σῠνέποιτο σῠνέποισθον σῠνεποίσθην σῠνεποίμεθᾰ σῠνέποισθε σῠνέποιντο
imperative   σῠνέπου σῠνεπέσθω σῠνέπεσθον σῠνεπέσθων   σῠνέπεσθε σῠνεπέσθων
middle/passive
infinitive σῠνέπεσθαι
participle m σῠνεπόμενος
f σῠνεπομένη
n σῠνεπόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: σῠνειπόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative σῠνειπόμην σῠνείπου σῠνείπετο σῠνείπεσθον σῠνειπέσθην σῠνειπόμεθᾰ σῠνείπεσθε σῠνείποντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σῠνέψομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative σῠνέψομαι σῠνέψῃ / σῠνέψει σῠνέψεται σῠνέψεσθον σῠνέψεσθον σῠνεψόμεθᾰ σῠνέψεσθε σῠνέψονται
optative σῠνεψοίμην σῠνέψοιο σῠνέψοιτο σῠνέψοισθον σῠνεψοίσθην σῠνεψοίμεθᾰ σῠνέψοισθε σῠνέψοιντο
middle
infinitive σῠνέψεσθαι
participle m σῠνεψόμενος
f σῠνεψομένη
n σῠνεψόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σῠνεσπόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative σῠνεσπόμην σῠνέσπου σῠνέσπετο σῠνέσπεσθον σῠνεσπέσθην σῠνεσπόμεθᾰ σῠνέσπεσθε σῠνέσποντο
subjunctive σῠ́σπωμαι σῠ́σπῃ σῠ́σπηται σῠ́σπησθον σῠ́σπησθον σῠσπώμεθᾰ σῠ́σπησθε σῠ́σπωνται
optative σῠσποίμην σῠ́σποιο σῠ́σποιτο σῠ́σποισθον σῠσποίσθην σῠσποίμεθᾰ σῠ́σποισθε σῠ́σποιντο
imperative   σῠσποῦ σῠσπέσθω σῠ́σπεσθον σῠσπέσθων   σῠ́σπεσθε σῠσπέσθων
middle
infinitive σῠσπέσθαι
participle m σῠσπόμενος
f σῠσπομένη
n σῠσπόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.