συνήορος

Ancient Greek

From σῠναείρω (sŭnaeírō).

σῠνήορος • (sŭnḗoros) m or f (neuter σῠνήορον); second declension

Second declension of σῠνήορος; σῠνήορον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	σῠνήορος sŭnḗoros	σῠνήορον sŭnḗoron	σῠνηόρω sŭnēórō	σῠνηόρω sŭnēórō	σῠνήοροι sŭnḗoroi	σῠνήορᾰ sŭnḗoră
Genitive	σῠνηόρου sŭnēórou	σῠνηόρου sŭnēórou	σῠνηόροιν sŭnēóroin	σῠνηόροιν sŭnēóroin	σῠνηόρων sŭnēórōn	σῠνηόρων sŭnēórōn
Dative	σῠνηόρῳ sŭnēórōi	σῠνηόρῳ sŭnēórōi	σῠνηόροιν sŭnēóroin	σῠνηόροιν sŭnēóroin	σῠνηόροις sŭnēórois	σῠνηόροις sŭnēórois
Accusative	σῠνήορον sŭnḗoron	σῠνήορον sŭnḗoron	σῠνηόρω sŭnēórō	σῠνηόρω sŭnēórō	σῠνηόρους sŭnēórous	σῠνήορᾰ sŭnḗoră
Vocative	σῠνήορε sŭnḗore	σῠνήορον sŭnḗoron	σῠνηόρω sŭnēórō	σῠνηόρω sŭnēórō	σῠνήοροι sŭnḗoroi	σῠνήορᾰ sŭnḗoră
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	σῠνηόρως sŭnēórōs		σῠνηορώτερος sŭnēorṓteros		σῠνηορώτᾰτος sŭnēorṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

σῠνήορος • (sŭnḗoros) f or m (genitive σῠνηόρου); ? declension

Second declension of ὁ, ἡ σῠνήορος; τοῦ, τῆς σῠνηόρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ, ἡ σῠνήορος ho, hē sŭnḗoros	τὼ σῠνηόρω tṑ sŭnēórō	οἱ, αἱ σῠνήοροι hoi, hai sŭnḗoroi
Genitive	τοῦ, τῆς σῠνηόρου toû, tês sŭnēórou	τοῖν σῠνηόροιν toîn sŭnēóroin	τῶν σῠνηόρων tôn sŭnēórōn
Dative	τῷ, τῇ σῠνηόρῳ tōî, tēî sŭnēórōi	τοῖν σῠνηόροιν toîn sŭnēóroin	τοῖς, ταῖς σῠνηόροις toîs, taîs sŭnēórois
Accusative	τὸν, τὴν σῠνήορον tòn, tḕn sŭnḗoron	τὼ σῠνηόρω tṑ sŭnēórō	τοὺς, τᾱ̀ς σῠνηόρους toùs, tā̀s sŭnēórous
Vocative	σῠνήορε sŭnḗore	σῠνηόρω sŭnēórō	σῠνήοροι sŭnḗoroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

“συνήορος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press