συναιρέσεις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.nai̯.ré.seːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.nɛˈre.sis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.nɛˈre.sis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.neˈre.sis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.neˈre.sis/

Noun

σῠναιρέσεις • (sŭnairéseis) f

nominative/accusative/vocative plural of σῠναίρεσῐς (sŭnaíresĭs)

Descendants

Latin: synaereseis

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /si.ne.ˈre.sis/
Hyphenation: συ‧ναι‧ρέ‧σεις

(antique) Hyphenation: συν‧αι‧ρέ‧σεις

Noun

συναιρέσεις • (synairéseis) f

nominative/accusative/vocative plural of συναίρεση (synaíresi)