συναιρέσεσιν

Ancient Greek

Alternative forms

σῠναιρέσεσῐ (sŭnairésesĭ)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.nai̯.ré.se.sin/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.nɛˈre.se.sin/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.nɛˈre.se.sin/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.neˈre.se.sin/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.neˈre.se.sin/

Noun

σῠναιρέσεσῐν • (sŭnairésesĭn) f

dative plural of σῠναίρεσῐς (sŭnaíresĭs) with movable nu