συναιρέσεων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.nai̯.ré.se.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.nɛˈre.se.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.nɛˈre.se.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.neˈre.se.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.neˈre.se.on/

Noun

σῠναιρέσεων • (sŭnairéseōn) f

genitive plural of σῠναίρεσῐς (sŭnaíresĭs)

Descendants

Latin: synaereseōn

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /si.ne.ˈre.se.on/
Hyphenation: συ‧ναι‧ρέ‧σε‧ων

(antique) Hyphenation: συν‧αι‧ρέ‧σε‧ων

Noun

συναιρέσεων • (synairéseon) f

genitive plural of συναίρεση (synaíresi)