συναρπάζω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek συναρπάζω (sunarpázō).^[1] By surface analysis, συν- (syn-) +‎ αρπάζω (arpázo).

Pronunciation

IPA^(key): /si.naɾˈpa.zo/
Hyphenation: συ‧ναρ‧πά‧ζω

Verb

συναρπάζω • (synarpázo) (past συνάρπασα, passive συναρπάζομαι, p‑past συναρπάστηκα, ppp συναρπασμένος)

(transitive) to enrapture, fascinate

Conjugation

συναρπάζω συναρπάζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg		συναρπάσω	συναρπάζομαι	συναρπαστώ
2 sg	συναρπάζεις	συναρπάσεις	συναρπάζεσαι	συναρπαστείς
3 sg	συναρπάζει	συναρπάσει	συναρπάζεται	συναρπαστεί

1 pl	συναρπάζουμε, [‑ομε]	συναρπάσουμε, [‑ομε]	συναρπαζόμαστε	συναρπαστούμε
2 pl	συναρπάζετε	συναρπάσετε	συναρπάζεστε, συναρπαζόσαστε	συναρπαστείτε
3 pl	συναρπάζουν(ε)	συναρπάσουν(ε)	συναρπάζονται	συναρπαστούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	συνάρπαζα	συνάρπασα	συναρπαζόμουν(α)	συναρπάστηκα
2 sg	συνάρπαζες	συνάρπασες	συναρπαζόσουν(α)	συναρπάστηκες
3 sg	συνάρπαζε	συνάρπασε	συναρπαζόταν(ε)	συναρπάστηκε

1 pl	συναρπάζαμε	συναρπάσαμε	συναρπαζόμασταν, (‑όμαστε)	συναρπαστήκαμε
2 pl	συναρπάζατε	συναρπάσατε	συναρπαζόσασταν, (‑όσαστε)	συναρπαστήκατε
3 pl	συνάρπαζαν, συναρπάζαν(ε)	συνάρπασαν, συναρπάσαν(ε)	συναρπάζονταν, (συναρπαζόντουσαν)	συναρπάστηκαν, συναρπαστήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ➤	θα συναρπάσω ➤	θα συναρπάζομαι ➤	θα συναρπαστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα συναρπάζεις, …	θα συναρπάσεις, …	θα συναρπάζεσαι, …	θα συναρπαστείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … συναρπάσει έχω, έχεις, … συναρπασμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … συναρπαστεί είμαι, είσαι, … συναρπασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … συναρπάσει είχα, είχες, … συναρπασμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … συναρπαστεί ήμουν, ήσουν, … συναρπασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … συναρπάσει θα έχω, θα έχεις, … συναρπασμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … συναρπαστεί θα είμαι, θα είσαι, … συναρπασμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	συνάρπαζε	συνάρπασε	—	συναρπάσου
2 pl	συναρπάζετε	συναρπάστε	συναρπάζεστε	συναρπαστείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	συναρπάζοντας ➤		συναρπαζόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας συναρπάσει ➤		συναρπασμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	συναρπάσει		συναρπαστεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

συναρπαστικός (synarpastikós)

References

^ συναρπάζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] συναρπάζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]