συνδιαλύω

Ancient Greek

Etymology

From συν- (sun-, “together, with”) +‎ διαλῡ́ω (dialū́ō, “dissolve”)

Pronunciation

 

Verb

συνδῐᾰλῡ́ω • (sundĭălū́ō)

  1. to help in putting an end to something
  2. (mediopassive) to help to pay
  3. (passive voice) to be dissipated, melt away with, to be abolished at the same time

Conjugation

   Present: συνδῐᾰλῡ́ω, συνδῐᾰλῡ́ομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συνδῐᾰλῡ́ω συνδῐᾰλῡ́εις συνδῐᾰλῡ́ει συνδῐᾰλῡ́ετον συνδῐᾰλῡ́ετον συνδῐᾰλῡ́ομεν συνδῐᾰλῡ́ετε συνδῐᾰλῡ́ουσῐ(ν)
subjunctive συνδῐᾰλῡ́ω συνδῐᾰλῡ́ῃς συνδῐᾰλῡ́ῃ συνδῐᾰλῡ́ητον συνδῐᾰλῡ́ητον συνδῐᾰλῡ́ωμεν συνδῐᾰλῡ́ητε συνδῐᾰλῡ́ωσῐ(ν)
optative συνδῐᾰλῡ́οιμῐ συνδῐᾰλῡ́οις συνδῐᾰλῡ́οι συνδῐᾰλῡ́οιτον συνδῐᾰλῡοίτην συνδῐᾰλῡ́οιμεν συνδῐᾰλῡ́οιτε συνδῐᾰλῡ́οιεν
imperative   συνδῐᾰ́λῡε συνδῐᾰλῡέτω συνδῐᾰλῡ́ετον συνδῐᾰλῡέτων   συνδῐᾰλῡ́ετε συνδῐᾰλῡόντων
middle/
passive 		indicative συνδῐᾰλῡ́ομαι συνδῐᾰλῡ́ῃ,
συνδῐᾰλῡ́ει 		συνδῐᾰλῡ́εται συνδῐᾰλῡ́εσθον συνδῐᾰλῡ́εσθον συνδῐᾰλῡόμεθᾰ συνδῐᾰλῡ́εσθε συνδῐᾰλῡ́ονται
subjunctive συνδῐᾰλῡ́ωμαι συνδῐᾰλῡ́ῃ συνδῐᾰλῡ́ηται συνδῐᾰλῡ́ησθον συνδῐᾰλῡ́ησθον συνδῐᾰλῡώμεθᾰ συνδῐᾰλῡ́ησθε συνδῐᾰλῡ́ωνται
optative συνδῐᾰλῡοίμην συνδῐᾰλῡ́οιο συνδῐᾰλῡ́οιτο συνδῐᾰλῡ́οισθον συνδῐᾰλῡοίσθην συνδῐᾰλῡοίμεθᾰ συνδῐᾰλῡ́οισθε συνδῐᾰλῡ́οιντο
imperative   συνδῐᾰλῡ́ου συνδῐᾰλῡέσθω συνδῐᾰλῡ́εσθον συνδῐᾰλῡέσθων   συνδῐᾰλῡ́εσθε συνδῐᾰλῡέσθων
active middle/passive
infinitive συνδῐᾰλῡ́ειν συνδῐᾰλῡ́εσθαι
participle m συνδῐᾰλῡ́ων συνδῐᾰλῡόμενος
f συνδῐᾰλῡ́ουσᾰ συνδῐᾰλῡομένη
n συνδῐᾰλῦον συνδῐᾰλῡόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: συνδῐέλῡον, συνδῐελῡόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συνδῐέλῡον συνδῐέλῡες συνδῐέλῡε(ν) συνδῐελῡ́ετον συνδῐελῡέτην συνδῐελῡ́ομεν συνδῐελῡ́ετε συνδῐέλῡον
middle/
passive 		indicative συνδῐελῡόμην συνδῐελῡ́ου συνδῐελῡ́ετο συνδῐελῡ́εσθον συνδῐελῡέσθην συνδῐελῡόμεθᾰ συνδῐελῡ́εσθε συνδῐελῡ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: συνδῐᾰλῡ́σω, συνδῐᾰλῡ́σομαι, συνδῐᾰλῠθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συνδῐᾰλῡ́σω συνδῐᾰλῡ́σεις συνδῐᾰλῡ́σει συνδῐᾰλῡ́σετον συνδῐᾰλῡ́σετον συνδῐᾰλῡ́σομεν συνδῐᾰλῡ́σετε συνδῐᾰλῡ́σουσῐ(ν)
optative συνδῐᾰλῡ́σοιμῐ συνδῐᾰλῡ́σοις συνδῐᾰλῡ́σοι συνδῐᾰλῡ́σοιτον συνδῐᾰλῡσοίτην συνδῐᾰλῡ́σοιμεν συνδῐᾰλῡ́σοιτε συνδῐᾰλῡ́σοιεν
middle indicative συνδῐᾰλῡ́σομαι συνδῐᾰλῡ́σῃ,
συνδῐᾰλῡ́σει 		συνδῐᾰλῡ́σεται συνδῐᾰλῡ́σεσθον συνδῐᾰλῡ́σεσθον συνδῐᾰλῡσόμεθᾰ συνδῐᾰλῡ́σεσθε συνδῐᾰλῡ́σονται
optative συνδῐᾰλῡσοίμην συνδῐᾰλῡ́σοιο συνδῐᾰλῡ́σοιτο συνδῐᾰλῡ́σοισθον συνδῐᾰλῡσοίσθην συνδῐᾰλῡσοίμεθᾰ συνδῐᾰλῡ́σοισθε συνδῐᾰλῡ́σοιντο
passive indicative συνδῐᾰλῠθήσομαι συνδῐᾰλῠθήσῃ συνδῐᾰλῠθήσεται συνδῐᾰλῠθήσεσθον συνδῐᾰλῠθήσεσθον συνδῐᾰλῠθησόμεθᾰ συνδῐᾰλῠθήσεσθε συνδῐᾰλῠθήσονται
optative συνδῐᾰλῠθησοίμην συνδῐᾰλῠθήσοιο συνδῐᾰλῠθήσοιτο συνδῐᾰλῠθήσοισθον συνδῐᾰλῠθησοίσθην συνδῐᾰλῠθησοίμεθᾰ συνδῐᾰλῠθήσοισθε συνδῐᾰλῠθήσοιντο
active middle passive
infinitive συνδῐᾰλῡ́σειν συνδῐᾰλῡ́σεσθαι συνδῐᾰλῠθήσεσθαι
participle m συνδῐᾰλῡ́σων συνδῐᾰλῡσόμενος συνδῐᾰλῠθησόμενος
f συνδῐᾰλῡ́σουσᾰ συνδῐᾰλῡσομένη συνδῐᾰλῠθησομένη
n συνδῐᾰλῦσον συνδῐᾰλῡσόμενον συνδῐᾰλῠθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: συνδῐέλῡσᾰ, συνδῐελῡσᾰ́μην, συνδῐελῠ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συνδῐέλῡσᾰ συνδῐέλῡσᾰς συνδῐέλῡσε(ν) συνδῐελῡ́σᾰτον συνδῐελῡσᾰ́την συνδῐελῡ́σᾰμεν συνδῐελῡ́σᾰτε συνδῐέλῡσᾰν
subjunctive συνδῐᾰλῡ́σω συνδῐᾰλῡ́σῃς συνδῐᾰλῡ́σῃ συνδῐᾰλῡ́σητον συνδῐᾰλῡ́σητον συνδῐᾰλῡ́σωμεν συνδῐᾰλῡ́σητε συνδῐᾰλῡ́σωσῐ(ν)
optative συνδῐᾰλῡ́σαιμῐ συνδῐᾰλῡ́σειᾰς,
συνδῐᾰλῡ́σαις 		συνδῐᾰλῡ́σειε(ν),
συνδῐᾰλῡ́σαι 		συνδῐᾰλῡ́σαιτον συνδῐᾰλῡσαίτην συνδῐᾰλῡ́σαιμεν συνδῐᾰλῡ́σαιτε συνδῐᾰλῡ́σειᾰν,
συνδῐᾰλῡ́σαιεν
imperative   συνδῐᾰ́λῡσον συνδῐᾰλῡσᾰ́τω συνδῐᾰλῡ́σᾰτον συνδῐᾰλῡσᾰ́των   συνδῐᾰλῡ́σᾰτε συνδῐᾰλῡσᾰ́ντων
middle indicative συνδῐελῡσᾰ́μην συνδῐελῡ́σω συνδῐελῡ́σᾰτο συνδῐελῡ́σᾰσθον συνδῐελῡσᾰ́σθην συνδῐελῡσᾰ́μεθᾰ συνδῐελῡ́σᾰσθε συνδῐελῡ́σᾰντο
subjunctive συνδῐᾰλῡ́σωμαι συνδῐᾰλῡ́σῃ συνδῐᾰλῡ́σηται συνδῐᾰλῡ́σησθον συνδῐᾰλῡ́σησθον συνδῐᾰλῡσώμεθᾰ συνδῐᾰλῡ́σησθε συνδῐᾰλῡ́σωνται
optative συνδῐᾰλῡσαίμην συνδῐᾰλῡ́σαιο συνδῐᾰλῡ́σαιτο συνδῐᾰλῡ́σαισθον συνδῐᾰλῡσαίσθην συνδῐᾰλῡσαίμεθᾰ συνδῐᾰλῡ́σαισθε συνδῐᾰλῡ́σαιντο
imperative   συνδῐᾰ́λῡσαι συνδῐᾰλῡσᾰ́σθω συνδῐᾰλῡ́σᾰσθον συνδῐᾰλῡσᾰ́σθων   συνδῐᾰλῡ́σᾰσθε συνδῐᾰλῡσᾰ́σθων
passive indicative συνδῐελῠ́θην συνδῐελῠ́θης συνδῐελῠ́θη συνδῐελῠ́θητον συνδῐελῠθήτην συνδῐελῠ́θημεν συνδῐελῠ́θητε συνδῐελῠ́θησᾰν
subjunctive συνδῐᾰλῠθῶ συνδῐᾰλῠθῇς συνδῐᾰλῠθῇ συνδῐᾰλῠθῆτον συνδῐᾰλῠθῆτον συνδῐᾰλῠθῶμεν συνδῐᾰλῠθῆτε συνδῐᾰλῠθῶσῐ(ν)
optative συνδῐᾰλῠθείην συνδῐᾰλῠθείης συνδῐᾰλῠθείη συνδῐᾰλῠθεῖτον,
συνδῐᾰλῠθείητον 		συνδῐᾰλῠθείτην,
συνδῐᾰλῠθειήτην 		συνδῐᾰλῠθεῖμεν,
συνδῐᾰλῠθείημεν 		συνδῐᾰλῠθεῖτε,
συνδῐᾰλῠθείητε 		συνδῐᾰλῠθεῖεν,
συνδῐᾰλῠθείησᾰν
imperative   συνδῐᾰλῠ́θητῐ συνδῐᾰλῠθήτω συνδῐᾰλῠ́θητον συνδῐᾰλῠθήτων   συνδῐᾰλῠ́θητε συνδῐᾰλῠθέντων
active middle passive
infinitive συνδῐᾰλῦσαι συνδῐᾰλῡ́σᾰσθαι συνδῐᾰλῠθῆναι
participle m συνδῐᾰλῡ́σᾱς συνδῐᾰλῡσᾰ́μενος συνδῐᾰλῠθείς
f συνδῐᾰλῡ́σᾱσᾰ συνδῐᾰλῡσᾰμένη συνδῐᾰλῠθεῖσᾰ
n συνδῐᾰλῦσᾰν συνδῐᾰλῡσᾰ́μενον συνδῐᾰλῠθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: συνδῐᾰλέλῠκᾰ, συνδῐᾰλέλῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συνδῐᾰλέλῠκᾰ συνδῐᾰλέλῠκᾰς συνδῐᾰλέλῠκε(ν) συνδῐᾰλελῠ́κᾰτον συνδῐᾰλελῠ́κᾰτον συνδῐᾰλελῠ́κᾰμεν συνδῐᾰλελῠ́κᾰτε συνδῐᾰλελῠ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive συνδῐᾰλελῠ́κω συνδῐᾰλελῠ́κῃς συνδῐᾰλελῠ́κῃ συνδῐᾰλελῠ́κητον συνδῐᾰλελῠ́κητον συνδῐᾰλελῠ́κωμεν συνδῐᾰλελῠ́κητε συνδῐᾰλελῠ́κωσῐ(ν)
optative συνδῐᾰλελῠ́κοιμῐ,
συνδῐᾰλελῠκοίην 		συνδῐᾰλελῠ́κοις,
συνδῐᾰλελῠκοίης 		συνδῐᾰλελῠ́κοι,
συνδῐᾰλελῠκοίη 		συνδῐᾰλελῠ́κοιτον συνδῐᾰλελῠκοίτην συνδῐᾰλελῠ́κοιμεν συνδῐᾰλελῠ́κοιτε συνδῐᾰλελῠ́κοιεν
imperative   συνδῐᾰλέλῠκε συνδῐᾰλελῠκέτω συνδῐᾰλελῠ́κετον συνδῐᾰλελῠκέτων   συνδῐᾰλελῠ́κετε συνδῐᾰλελῠκόντων
middle/
passive 		indicative συνδῐᾰλέλῠμαι συνδῐᾰλέλῠσαι συνδῐᾰλέλῠται συνδῐᾰλέλῠσθον συνδῐᾰλέλῠσθον συνδῐᾰλελῠ́μεθᾰ συνδῐᾰλέλῠσθε συνδῐᾰλέλῠνται
subjunctive συνδῐᾰλελῠμένος ὦ συνδῐᾰλελῠμένος ᾖς συνδῐᾰλελῠμένος ᾖ συνδῐᾰλελῠμένω ἦτον συνδῐᾰλελῠμένω ἦτον συνδῐᾰλελῠμένοι ὦμεν συνδῐᾰλελῠμένοι ἦτε συνδῐᾰλελῠμένοι ὦσῐ(ν)
optative συνδῐᾰλελῠμένος εἴην συνδῐᾰλελῠμένος εἴης συνδῐᾰλελῠμένος εἴη συνδῐᾰλελῠμένω εἴητον/εἶτον συνδῐᾰλελῠμένω εἰήτην/εἴτην συνδῐᾰλελῠμένοι εἴημεν/εἶμεν συνδῐᾰλελῠμένοι εἴητε/εἶτε συνδῐᾰλελῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   συνδῐᾰλέλῠσο συνδῐᾰλελῠ́σθω συνδῐᾰλέλῠσθον συνδῐᾰλελῠ́σθων   συνδῐᾰλέλῠσθε συνδῐᾰλελῠ́σθων
active middle/passive
infinitive συνδῐᾰλελῠκέναι συνδῐᾰλελῠ́σθαι
participle m συνδῐᾰλελῠκώς συνδῐᾰλελῠμένος
f συνδῐᾰλελῠκυῖᾰ συνδῐᾰλελῠμένη
n συνδῐᾰλελῠκός συνδῐᾰλελῠμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: συνδῐελελῠ́κειν, συνδῐελελῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συνδῐελελῠ́κειν,
συνδῐελελῠ́κη 		συνδῐελελῠ́κεις,
συνδῐελελῠ́κης 		συνδῐελελῠ́κει(ν) συνδῐελελῠ́κετον συνδῐελελῠκέτην συνδῐελελῠ́κεμεν συνδῐελελῠ́κετε συνδῐελελῠ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative συνδῐελελῠ́μην συνδῐελέλῠσο συνδῐελέλῠτο συνδῐελέλῠσθον συνδῐελελῠ́σθην συνδῐελελῠ́μεθᾰ συνδῐελέλῠσθε συνδῐελέλῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.