συνθέσεως

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /syn.tʰé.se.ɔːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /synˈtʰe.se.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /synˈθe.se.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /synˈθe.se.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sinˈθe.se.os/

Noun

σῠνθέσεως • (sŭnthéseōs)

genitive singular of σῠ́νθεσῐς (sŭ́nthesĭs)

Greek

Noun

συνθέσεως • (synthéseos) f

genitive singular of σύνθεση (sýnthesi)