συνοδικός

Ancient Greek

Etymology

From σύνοδος (súnodos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.no.di.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.no.diˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.no.ðiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.no.ðiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.no.ðiˈkos/

Adjective

σῠνοδῐκός • (sŭnodĭkós) m (feminine σῠνοδῐκή, neuter σῠνοδῐκόν); first/second declension

of or from a conjunction of sun and moon
in astral conjunction with
of or for a synod, synodal
of or for a σύνοδος

Declension

First and second declension of σῠνοδῐκός; σῠνοδῐκή; σῠνοδῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σῠνοδῐκός sŭnodĭkós	σῠνοδῐκή sŭnodĭkḗ	σῠνοδῐκόν sŭnodĭkón	σῠνοδῐκώ sŭnodĭkṓ	σῠνοδῐκᾱ́ sŭnodĭkā́	σῠνοδῐκώ sŭnodĭkṓ	σῠνοδῐκοί sŭnodĭkoí	σῠνοδῐκαί sŭnodĭkaí	σῠνοδῐκᾰ́ sŭnodĭkắ
Genitive	σῠνοδῐκοῦ sŭnodĭkoû	σῠνοδῐκῆς sŭnodĭkês	σῠνοδῐκοῦ sŭnodĭkoû	σῠνοδῐκοῖν sŭnodĭkoîn	σῠνοδῐκαῖν sŭnodĭkaîn	σῠνοδῐκοῖν sŭnodĭkoîn	σῠνοδῐκῶν sŭnodĭkôn	σῠνοδῐκῶν sŭnodĭkôn	σῠνοδῐκῶν sŭnodĭkôn
Dative	σῠνοδῐκῷ sŭnodĭkōî	σῠνοδῐκῇ sŭnodĭkēî	σῠνοδῐκῷ sŭnodĭkōî	σῠνοδῐκοῖν sŭnodĭkoîn	σῠνοδῐκαῖν sŭnodĭkaîn	σῠνοδῐκοῖν sŭnodĭkoîn	σῠνοδῐκοῖς sŭnodĭkoîs	σῠνοδῐκαῖς sŭnodĭkaîs	σῠνοδῐκοῖς sŭnodĭkoîs
Accusative	σῠνοδῐκόν sŭnodĭkón	σῠνοδῐκήν sŭnodĭkḗn	σῠνοδῐκόν sŭnodĭkón	σῠνοδῐκώ sŭnodĭkṓ	σῠνοδῐκᾱ́ sŭnodĭkā́	σῠνοδῐκώ sŭnodĭkṓ	σῠνοδῐκούς sŭnodĭkoús	σῠνοδῐκᾱ́ς sŭnodĭkā́s	σῠνοδῐκᾰ́ sŭnodĭkắ
Vocative	σῠνοδῐκέ sŭnodĭké	σῠνοδῐκή sŭnodĭkḗ	σῠνοδῐκόν sŭnodĭkón	σῠνοδῐκώ sŭnodĭkṓ	σῠνοδῐκᾱ́ sŭnodĭkā́	σῠνοδῐκώ sŭnodĭkṓ	σῠνοδῐκοί sŭnodĭkoí	σῠνοδῐκαί sŭnodĭkaí	σῠνοδῐκᾰ́ sŭnodĭkắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σῠνοδῐκῶς sŭnodĭkôs			σῠνοδῐκώτερος sŭnodĭkṓteros			σῠνοδῐκώτᾰτος sŭnodĭkṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading