συνομαίμῳ

See also: συνομαίμω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.no.mǎi̯.mɔːi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.noˈmɛ.mo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.noˈmɛ.mo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.noˈme.mo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.noˈme.mo/

Adjective

σῠνομαίμῳ • (sŭnomaímōi)

masculine/feminine/neuter dative singular of σῠνόμαιμος (sŭnómaimos)