συντειχίζω

Ancient Greek

Etymology

From συν- (sun-, “with”) +‎ τειχίζω (teikhízō, “build, fortify”).

Pronunciation

 

Verb

σῠντειχῐ́ζω • (sŭnteikhĭ́zō)

  1. to help build a wall or fortification

Inflection

   Present: συντειχίζω, συντειχίζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συντειχίζω συντειχίζεις συντειχίζει συντειχίζετον συντειχίζετον συντειχίζομεν συντειχίζετε συντειχίζουσῐ(ν)
subjunctive συντειχίζω συντειχίζῃς συντειχίζῃ συντειχίζητον συντειχίζητον συντειχίζωμεν συντειχίζητε συντειχίζωσῐ(ν)
optative συντειχίζοιμῐ συντειχίζοις συντειχίζοι συντειχίζοιτον συντειχιζοίτην συντειχίζοιμεν συντειχίζοιτε συντειχίζοιεν
imperative   συντείχιζε συντειχιζέτω συντειχίζετον συντειχιζέτων   συντειχίζετε συντειχιζόντων
middle/
passive 		indicative συντειχίζομαι συντειχίζῃ / συντειχίζει συντειχίζεται συντειχίζεσθον συντειχίζεσθον συντειχιζόμεθᾰ συντειχίζεσθε συντειχίζονται
subjunctive συντειχίζωμαι συντειχίζῃ συντειχίζηται συντειχίζησθον συντειχίζησθον συντειχιζώμεθᾰ συντειχίζησθε συντειχίζωνται
optative συντειχιζοίμην συντειχίζοιο συντειχίζοιτο συντειχίζοισθον συντειχιζοίσθην συντειχιζοίμεθᾰ συντειχίζοισθε συντειχίζοιντο
imperative   συντειχίζου συντειχιζέσθω συντειχίζεσθον συντειχιζέσθων   συντειχίζεσθε συντειχιζέσθων
active middle/passive
infinitive συντειχίζειν συντειχίζεσθαι
participle m συντειχίζων συντειχιζόμενος
f συντειχίζουσᾰ συντειχιζομένη
n συντειχῖζον συντειχιζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.