συνόμαιμον
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /sy.nó.mai̯.mon/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /syˈno.mɛ.mon/
- (4th CE Koine) IPA(key): /syˈno.mɛ.mon/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /syˈno.me.mon/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /siˈno.me.mon/
Adjective
σῠνόμαιμον • (sŭnómaimon)
- inflection of σῠνόμαιμος (sŭnómaimos):
- neuter nominative/vocative singular
- masculine/feminine/neuter accusative singular