συνύπαρξη

Greek

Etymology

From Ancient Greek συνύπαρξις (sunúparxis). By surface analysis, συν- (syn-) +‎ ύπαρξη (ýparxi).

Noun

συνύπαρξη • (synýparxi) f

  1. coexistence

Declension

Declension of συνύπαρξη
singular plural
nominative συνύπαρξη (synýparxi) συνυπάρξεις (synypárxeis)
genitive συνύπαρξης (synýparxis) συνυπάρξεων (synypárxeon)
accusative συνύπαρξη (synýparxi) συνυπάρξεις (synypárxeis)
vocative συνύπαρξη (synýparxi) συνυπάρξεις (synypárxeis)

Older or formal genitive singular: συνυπάρξεως (synypárxeos)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.