σφαλείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /spʰa.lěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /spʰaˈlis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sɸaˈlis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sfaˈlis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sfaˈlis/

Participle

σφᾰλείς • (sphăleís) m (feminine σφᾰλεῖσᾰ, neuter σφᾰλέν); first/third declension

aorist passive participle of σφάλλω (sphállō)

Declension

First and third declension of σφᾰλείς; σφᾰλεῖσᾰ; σφᾰλέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σφᾰλείς sphăleís	σφᾰλεῖσᾰ sphăleîsă	σφᾰλέν sphălén	σφᾰλέντε sphălénte	σφᾰλείσᾱ sphăleísā	σφᾰλέντε sphălénte	σφᾰλέντες sphăléntes	σφᾰλεῖσαι sphăleîsai	σφᾰλέντᾰ sphăléntă
Genitive	σφᾰλέντος sphăléntos	σφᾰλείσης sphăleísēs	σφᾰλέντος sphăléntos	σφᾰλέντοιν sphăléntoin	σφᾰλείσαιν sphăleísain	σφᾰλέντοιν sphăléntoin	σφᾰλέντων sphăléntōn	σφᾰλεισῶν sphăleisôn	σφᾰλέντων sphăléntōn
Dative	σφᾰλέντῐ sphăléntĭ	σφᾰλείσῃ sphăleísēi	σφᾰλέντῐ sphăléntĭ	σφᾰλέντοιν sphăléntoin	σφᾰλείσαιν sphăleísain	σφᾰλέντοιν sphăléntoin	σφᾰλεῖσῐ / σφᾰλεῖσῐν sphăleîsĭ(n)	σφᾰλείσαις sphăleísais	σφᾰλεῖσῐ / σφᾰλεῖσῐν sphăleîsĭ(n)
Accusative	σφᾰλέντᾰ sphăléntă	σφᾰλεῖσᾰν sphăleîsăn	σφᾰλέν sphălén	σφᾰλέντε sphălénte	σφᾰλείσᾱ sphăleísā	σφᾰλέντε sphălénte	σφᾰλέντᾰς sphăléntăs	σφᾰλείσᾱς sphăleísās	σφᾰλέντᾰ sphăléntă
Vocative	σφᾰλείς sphăleís	σφᾰλεῖσᾰ sphăleîsă	σφᾰλέν sphălén	σφᾰλέντε sphălénte	σφᾰλείσᾱ sphăleísā	σφᾰλέντε sphălénte	σφᾰλέντες sphăléntes	σφᾰλεῖσαι sphăleîsai	σφᾰλέντᾰ sphăléntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σφᾰλέντως sphăléntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.